ἐπηχέω: Difference between revisions
κινδυνεύει μὲν γὰρ ἡμῶν οὐδέτερος οὐδὲν καλὸν κἀγαθὸν εἰδέναι, ἀλλ᾽ οὗτος μὲν οἴεταί τι εἰδέναι οὐκ εἰδώς, ἐγὼ δέ, ὥσπερ οὖν οὐκ οἶδα, οὐδὲ οἴομαι· ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι. → for neither of us appears to know anything great and good; but he fancies he knows something, although he knows nothing; whereas I, as I do not know anything, so I do not fancy I do. In this trifling particular, then, I appear to be wiser than he, because I do not fancy I know what I do not know.
(2) |
(1ab) |
||
Line 24: | Line 24: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἐπηχέω:''' <b class="num">1)</b> отвечать отголоском, давать отзвук (ἐπήχει [[ἄντρον]] Eur.; πέτραι ἐπηχοῦντες Plat.);<br /><b class="num">2)</b> кричать в ответ ([[βοᾷ]] δ᾽ [[ἱερεύς]], [[ἅπας]] δ᾽ ἐπήχησε [[στρατός]] Eur.). | |elrutext='''ἐπηχέω:''' <b class="num">1)</b> отвечать отголоском, давать отзвук (ἐπήχει [[ἄντρον]] Eur.; πέτραι ἐπηχοῦντες Plat.);<br /><b class="num">2)</b> кричать в ответ ([[βοᾷ]] δ᾽ [[ἱερεύς]], [[ἅπας]] δ᾽ ἐπήχησε [[στρατός]] Eur.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=fut. ήσω<br />to [[resound]], re-[[echo]], Eur. | |||
}} | }} |
Revision as of 22:10, 9 January 2019
English (LSJ)
A resound, re-echo, E.Cyc.426, Pl.R.492c: c. acc., ἐπαίνους καὶ ὕμνους Ph.1.348: c. dat., ἐπηχοῦντα [τοῖς κύκνοις] τὰ δένδρα Jul. Or.7.236a. II accompany one in shouting, E.IA1584.
German (Pape)
[Seite 921] dagegen tönen, widerhallen, ἄντρον, πέτραι, Eur. Cycl. 426; Plat. Rep. VI, 492 c; vgl. Anacr. 59, 19; ἅπας δ' ἐπήχησε στρατός, Eur. I. A. 1584, schrie dabei auf.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπηχέω: ἀντηχῶ, Εὐρ. Κύκλ. 426, Πλάτ. Πολ. 492C· μετ’ αἰτ. συστοίχου, ἐπ. κύμβαλον, κροτῶ, κάμνω νὰ ἠχῇ τὸ κύμβαλον, Κλήμ. Ἀλ. 20. ΙΙ. ἐπιβοῶ, βοᾷ δ’ ἱερεύς, ἅπας δ’ ἐπήχησε στρατὸς Εὐρ. Ι. Α. 1584.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 retentir;
2 accueillir par des cris.
Étymologie: ἐπί, ἠχέω.
Greek Monotonic
ἐπηχέω: μέλ. -ήσω, αντηχώ, αντιλαλώ, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
ἐπηχέω: 1) отвечать отголоском, давать отзвук (ἐπήχει ἄντρον Eur.; πέτραι ἐπηχοῦντες Plat.);
2) кричать в ответ (βοᾷ δ᾽ ἱερεύς, ἅπας δ᾽ ἐπήχησε στρατός Eur.).