μνησιπήμων: Difference between revisions
ὦ διάνοια, ἐὰν ἐρευνᾷς τοὺς ἱεροφαντηθέντας λόγους μὲν θεοῦ, νόμους δὲ ἀνθρώπων θεοφιλῶν, οὐδὲν ταπεινὸν οὐδ᾽ ἀνάξιον τοῦ μεγέθους αὐτῶν ἀναγκασθήσῃ παραδέχεσθαι → if, O my understanding, thou searchest on this wise into the oracles which are both words of God and laws given by men whom God loves, thou shalt not be compelled to admit anything base or unworthy of their dignity
(1ba) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=mnisipimon | |Transliteration C=mnisipimon | ||
|Beta Code=mnhsiph/mwn | |Beta Code=mnhsiph/mwn | ||
|Definition=ον, gen. ονος, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ον, gen. ονος, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[reminding of misery]]: <b class="b3">μ. πόνος</b> [[the painful memory]] of woe, <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>180</span> (lyr.).</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 11:10, 1 July 2020
English (LSJ)
ον, gen. ονος,
A reminding of misery: μ. πόνος the painful memory of woe, A.Ag.180 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 195] ον, an das Unglück gedenkend, πόνος, Aesch. Ag. 173, oder aus der Erinnerung an das Leid entstehend.
Greek (Liddell-Scott)
μνησῐπήμων: -ον, γεν. -ονος, ὁ ὑπομιμνήσκων τινὰ τὰ παθήματα, τὴν δυστυχίαν· μν. πόνος, ἡ ἀλγεινὴ ἐνθύμησις τῶν δυστυχιῶν, Αἰσχύλ. Ἀγ. 180.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
qui se souvient du mal qu’il a fait : μνησιπήμων πόνος ESCHL le remords.
Étymologie: μνάομαι, πῆμα.
Greek Monolingual
μνησιπήμων, -ον (Α)
αυτός που υπενθυμίζει τα παθήματα, τη δυστυχία ή αυτός που προέρχεται από την ανάμνηση τών παθημάτων («στάζει... πρὸ καρδίας, μνησιπήμων πόνος», Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < μνησι-, σύνθ. του τύπου τερψίμβροτος (βλ. μι-μνή-σκω) + -πήμων (< πῆμα «πάθημα»), πρβλ. καινο-πήμων.
Greek Monotonic
μνησῐπήμων: -ον, αυτός που υπενθυμίζει σε κάποιον τις συμφορές του, μνησιπήμων πόνος, οδυνηρή ανάμνηση της δυστυχίας, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
μνησῐπήμων: 2, gen. ονος помнящий беду: μ. πόνος Aesch. мучительное воспоминание о несчастье.
Middle Liddell
μνησῐ-πήμων, ον,
reminding of misery, μν. πόνος the painful memory of woe, Aesch.
