ἀνηκουστία: Difference between revisions
Χρὴ τῶν ἀγαθῶν διακναιομένων πενθεῖν ὅστις χρηστὸς ἀπ' ἀρχῆς νενόμισται → When a good man is hurt, all who would be called good must suffer with him
(CSV import) |
|||
Line 24: | Line 24: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀνηκουστία:''' ἡ непослушание, неповиновение Plat., Plut. | |elrutext='''ἀνηκουστία:''' ἡ непослушание, неповиновение Plat., Plut. | ||
}} | |||
{{WoodhouseReversedUncategorized | |||
|woodrun=[[disobedience]] | |||
}} | }} |
Revision as of 14:45, 4 July 2020
English (LSJ)
Ion. -ιη, ἡ,
A want of hearing, deafness, Hp. Morb.3.4. 2 disobedience, Pl.Lg.671b.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνηκουστία: ἡ, ἔλλειψις ἀκοῆς, κωφότης ἢ κώφωσις, Ἱππ. 488. 2) παρακοή, Πλάτ. Νόμ. 671Α.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
désobéissance.
Étymologie: ἀνηκουστέω.
Spanish (DGE)
-ας, ἡ
• Alolema(s): jón. ἀνηκουστίη Hp.Morb.3.4
1 sordera αὐτὸν ἐπιλαμβάνει ἀνηκουστίη Hp.l.c.
2 desatención τῶν πέλας Pl.Lg.671b, τοῦ λέγοντος Pl.Lg.782e
•desobediencia διδασκάλων Plu.2.12b, ἵνα τὸ τῆς ἀνηκουστίας τίμημα ἀπολάβῃς D.C.35.2.
Greek Monolingual
η (Α ἀνηκουστία)
1. η έλλειψη της αίσθησης της ακοής, κουφαμάρα
2. ανυπακοή, παρακοή.
Russian (Dvoretsky)
ἀνηκουστία: ἡ непослушание, неповиновение Plat., Plut.