ἐριβρεμέτης: Difference between revisions
Ῥίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία → Root of all the evils is the love of money (Radix omnium malorum est cupiditas)
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)-([\w]+)<\/b>" to "$1-$2") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=erivremetis | |Transliteration C=erivremetis | ||
|Beta Code=e)ribreme/ths | |Beta Code=e)ribreme/ths | ||
|Definition=ου, Ep. εω, ὁ, <span class="sense" | |Definition=ου, Ep. εω, ὁ, <span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[loud-thundering]], Ζεύς <span class="bibl">Il.13.624</span> ; of Aeschylus, <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ra.</span>814</span>(hex.); Διόνυσος <span class="bibl">D.P.578</span>, etc.; [[loud-roaring]], λέοντες <span class="bibl">Pi.<span class="title">I.</span>4(3).46</span> ; [[loud-sounding]], αὐλός <span class="title">AP</span>6.195 (Arch.).</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 22:10, 12 December 2020
English (LSJ)
ου, Ep. εω, ὁ, A loud-thundering, Ζεύς Il.13.624 ; of Aeschylus, Ar.Ra.814(hex.); Διόνυσος D.P.578, etc.; loud-roaring, λέοντες Pi.I.4(3).46 ; loud-sounding, αὐλός AP6.195 (Arch.).
German (Pape)
[Seite 1028] ὁ, der laut tosende, donnernde Zeus, Il. 13, 624 u. sp. D.; λέων, laut brüllend, Pind. I. 3, 64; Aeschylus, Ar. Ran. 814; αὐλός, laut schallend, Archi. 4 (VI, 195), u. ä. sp. D.
Greek (Liddell-Scott)
ἐριβρεμέτης: -ου, ὁ, ἐπὶ τοῦ Διός, ἰσχυρῶς βροντῶν, Ζεὺς Ἰλ. Ν. 624· περὶ τοῦ Αἰσχύλ., ἦ που δεινὸν ἐριβρεμέτας χόλον ἔνδοθεν ἕξει Ἀριστοφ. Βάτρ. 814· Ἰνδοὶ κῶμον ἄγουσιν ἐριβρεμέτῃ Διονύσῳ Δίον. Π. 578, κτλ.· ἰσχυρῶς βρυχώμενος, λέων Πινδ. Ι. 4. 77 (3. 64)· μεγάλως ἠχῶν, αὐλὸς Ἀνθ. Π. 6. 195.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
au bruit retentissant.
Étymologie: ἐρι-, βρέμω.
English (Autenrieth)
εω (βρέμω): loudthundering, Il. 13.624†.
Greek Monotonic
ἐριβρεμέτης: -ου, ὁ, λέγεται για τον Δία, αυτός που ρίχνει αστραπές, κεραυνούς, σε Ομήρ. Ιλ.· αὐλός, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ἐριβρεμέτης: ου adj. m
1) оглушительно грохочущий, гремящий (Ζεύς Hom.; ирон. Αἰσχύλος Arph.);
2) издающий громкое рычание (λέων Pind.);
3) громоподобный, звонкоголосый (αὐλός Anth.).
Middle Liddell
ἐρι-βρεμέτης, ου,
of Zeus, loud-thundering, Il.: loud-sounding, αὐλός Anth.