καλαμηφάγος: Difference between revisions
μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε → do not judge, or you will be judged | do not judge, lest you should be judged | judge not, that ye be not judged | judge not, that you be not judged | do not judge, so that you will not be judged | do not judge so that you will not be judged | do not judge lest you be judged | do not judge, so that you won't be judged | you shall not judge, lest you be judged | don't condemn others, and God won't condemn you | judge not, that you may not be judged | stop judging so that you will not be judged | do not judge others, so that God will not judge you
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[καλαμηφάγος]], -ον (Α)<br />αυτός που κόβει, που θερίζει το [[καλάμι]] του σταριού («[[δρέπανον]] καλαμηφάγον», <b>Ανθ. Παλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[κάλαμος]] (ο τ. <i>καλαμη</i>-χρησιμοποιείται για μετρικούς λόγους) <span style="color: red;">+</span> -[[φάγος]] (<span style="color: red;"><</span> θ. <i>φαγ</i>- [[πρβλ]]. αόρ. <i>ἔ</i>-<i>φαγ</i>-<i>ον</i> του [[ἐσθίω]]), [[πρβλ]]. | |mltxt=[[καλαμηφάγος]], -ον (Α)<br />αυτός που κόβει, που θερίζει το [[καλάμι]] του σταριού («[[δρέπανον]] καλαμηφάγον», <b>Ανθ. Παλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[κάλαμος]] (ο τ. <i>καλαμη</i>-χρησιμοποιείται για μετρικούς λόγους) <span style="color: red;">+</span> -[[φάγος]] (<span style="color: red;"><</span> θ. <i>φαγ</i>- [[πρβλ]]. αόρ. <i>ἔ</i>-<i>φαγ</i>-<i>ον</i> του [[ἐσθίω]]), [[πρβλ]]. [[κρεατοφάγος]], [[χορτοφάγος]]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Revision as of 07:35, 24 August 2021
English (LSJ)
[φᾰ], ον, A devouring reeds, i.e. cutting or trimming pens, Χάλυψ AP6.65.3 (Paul.Sil.).
German (Pape)
[Seite 1306] Halme abfressend, abmähend, χάλυψ Paul. Sil. 51 (VI, 65).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui mange ou détruit le chaume, la paille.
Étymologie: καλάμη, φαγεῖν.
Greek Monolingual
καλαμηφάγος, -ον (Α)
αυτός που κόβει, που θερίζει το καλάμι του σταριού («δρέπανον καλαμηφάγον», Ανθ. Παλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κάλαμος (ο τ. καλαμη-χρησιμοποιείται για μετρικούς λόγους) + -φάγος (< θ. φαγ- πρβλ. αόρ. ἔ-φαγ-ον του ἐσθίω), πρβλ. κρεατοφάγος, χορτοφάγος.
Greek Monotonic
κᾰλᾰμηφάγος: [ᾰ], -ον (φαγεῖν), αυτός που κατατρώει τα καλάμια, δηλ. τα θερίζει, τα κόβει, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
κᾰλᾰμηφάγος: (φᾰ) пожирающий колосья (χάλυψ Anth.).
Middle Liddell
κᾰ˘λᾰμη-φάγος, ον φαγεῖν
devouring stalks, i.e. cutting them, Anth.
