κνώψ: Difference between revisions
ἑτέρως ἠδύνατο βέλτιον ἢ ὡς νῦν ἔχει κατεσκευάσθαι → otherwise they could have been constructed better than they are now (Galen, On the use of parts of the body 4.143.1 Kühn)
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
m (Text replacement - " shortd." to " shortened") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=knops | |Transliteration C=knops | ||
|Beta Code=knw/y | |Beta Code=knw/y | ||
|Definition=ὁ, gen. [[κνωπός]], | |Definition=ὁ, gen. [[κνωπός]], shortened for [[κινώπετον]], <span class="bibl">Nic.<span class="title">Th.</span>499</span>,<span class="bibl">520</span>, <span class="bibl">751</span>. <span class="sense"><span class="bld">II</span> = [[τυφλός]], Zonar.</span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 14:10, 14 September 2021
English (LSJ)
ὁ, gen. κνωπός, shortened for κινώπετον, Nic.Th.499,520, 751. II = τυφλός, Zonar.
Greek (Liddell-Scott)
κνώψ: ὁ, γεν. κνωπός, συντετμημένον ἀντὶ τοῦ κινώπετον, Νικ. Θ. 499, 520, 751· ― ὁ δὲ Ἡσύχ. ἔχει κνωπεύς, έως, ὁ, ἄρκτος. ΙΙ. Κατὰ Σουΐδ.: κνὼψ = τυφλὸς (πρβλ. κνέφας).
Greek Monolingual
κνώψ, -ωπός, ὁ (Α)
κινώπετον.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αγνωστης ετυμολ. Ίσως πρόκειται για παραλλαγή του κνώδαλον, κατά τα κνίψ, σήψ].
Frisk Etymological English
κνωπός
Grammatical information: m.
Meaning: a wild animal, of snakes a. o. (Nic. Th.).
Derivatives: κνωπεύς ἄρκτος. ἔνιοι κνουπεύς (H.; cf. Boßhardt Die Nom. auf -ευς 85). Here also κυνοῦπες ἄρκτος (for -οι?). Μακεδόνες H. Further also κινώπετον poisonous animal, snake.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Not a cross of κνώδαλον and another word (κλώψ, κνίψ, σήψ). Acc. to Fick 3, 97 and Persson Beitr. 1, 139 to OWNo. (hnafa), pret. hnōf cut off. Wrong Baunack Phil. 70, 456f. With sec. vowel also prob. κινώπετον. The variant forms point to a Pre-Greek word. On sec. vowels in Pre-Greek Fur. 383f.
Frisk Etymology German
κνώψ: κνωπός
{knṓps}
Grammar: m.
Meaning: N. eines wilden Tieres, von Schlangen u. a. (Nik. Th.).
Derivative: Dazu κνωπεύς· ἄρκτος. ἔνιοι κνουπεύς (H.; vgl. Boßhardt Die Nom. auf -ευς 85). Auch κυνοῦπες· ἄρκτος (für -οι?). Μακεδόνες H.
Etymology : Nicht sicher erklärt. Ob Kreuzung von κνώδαλον und einem anderen Wort (κλώψ, κνίψ, σήψ o. ä.)? Nach Fick 3, 97 und Persson Beitr. 1, 139 zu awno. (hnafa), Prät. hnōf abknipsen. Verfehlt Baunack Phil. 70, 456f. — Durch Erweiterung (mit Sproßvokal) wahrscheinlich κινώπετον (s. d.).
Page 1,888
