σήψ: Difference between revisions
ἀνδρῶν γὰρ ἐπιφανῶν πᾶσα γῆ τάφος → for illustrious men have the whole earth for their tomb, for heroes have the whole earth for their tomb, the whole earth is the tomb of famous men
mNo edit summary |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=sips | |Transliteration C=sips | ||
|Beta Code=sh/y | |Beta Code=sh/y | ||
|Definition=gen. | |Definition=gen. σηπός, ἡ, ([[σήπω]])<br><span class="bld">A</span> [[putrefying sore]], Hp.Epid.3.7, Dsc.1.58, al.<br><span class="bld">II</span> [[σήψ]], [[ὁ]], Arist., Thphr. (v. infr.), Lucan.9.723:—a [[serpent]], the bite of which causes [[intense]] [[thirst]], Arist.Mir.846b11, Thphr.HP9.11.1 (cj.), etc.; [[δίψιος]] Nic.Th.147; [[mortification]] followed, Ael.NA16.40.<br><span class="bld">2</span> a kind of [[lizard]], Nic.Th.817; also called [[σαύρα]] Χαλκιδική, Dsc.2.65. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=σήψ σηπός, ἡ [σήπω] rotting. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 15:08, 30 June 2022
English (LSJ)
gen. σηπός, ἡ, (σήπω)
A putrefying sore, Hp.Epid.3.7, Dsc.1.58, al.
II σήψ, ὁ, Arist., Thphr. (v. infr.), Lucan.9.723:—a serpent, the bite of which causes intense thirst, Arist.Mir.846b11, Thphr.HP9.11.1 (cj.), etc.; δίψιος Nic.Th.147; mortification followed, Ael.NA16.40.
2 a kind of lizard, Nic.Th.817; also called σαύρα Χαλκιδική, Dsc.2.65.
German (Pape)
[Seite 876] σηπός, ὁ u. ἡ, 1) ein fauliges Geschwür, Hippocr. – 2) eine giftige Schlange, deren Biß das verletzte Glied in Fäulniß setzt, Arist. mirab. 164; Nic. Ther. 147; auch eine Eidechse, 817.
Greek (Liddell-Scott)
σήψ: γεν. σηπός, ἡ, (σήπω) ἕλκος διαβιβρῶσκον, Ἱππ. Ἐπιδ. τὸ Γ΄, 1085. ΙΙ. σήψ, ὁ, Ἀριστ., Θεόφρ., ἡ, Διοσκ. 1. 68, κ. ἀλλ.· ― ὄφις, τοῦ ὁποίου τὸ δῆγμα ἐπιφέρει ὑπερβολικὴν δίψαν, «σαπίτης», Ἀριστ. π. Θαυμασ. 164, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 9. 11, 1, κτλ.· δίψιος Νικ. Θηρ. 147· ἀκολουθεῖ δὲ σῆψις, Αἰλ. π. Ζ. 16. 40· πρβλ. Λοβεκ. Παραλ. 113. 2) εἶδος φαρμακερᾶς σαύρας, Νικ. Θηρ. 147. 817· καλουμένη σαύρα χαλκιδικὴ ὑπὸ Διοσκ. 2. 70.
French (Bailly abrégé)
σηπός (ὁ) :
serpent venimeux dont la morsure provoque une soif ardente et engendre la putréfaction.
Étymologie: σήπω.
Russian (Dvoretsky)
σήψ: σηπός ὁ сепс (змея, укус которой причинял сильную жажду и вызывал нагноение пораженного органа) Arst.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σήψ σηπός, ἡ [σήπω] rotting.
