συμβιβασμός: Difference between revisions
οὐκ ἐπιθυμήσεις τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον σου → thou shalt not covet thy neighbor's wife, thou shalt not covet thy neighbour's wife, you shall not covet your neighbor's wife, you shall not covet your neighbour's wife
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=symvivasmos | |Transliteration C=symvivasmos | ||
|Beta Code=sumbibasmo/s | |Beta Code=sumbibasmo/s | ||
|Definition=ὁ, | |Definition=ὁ, [[conciliation]], <span class="bibl">Iamb.<span class="title">VP</span> 16.69</span>, cf. <span class="bibl">33.229</span>, prob. in <span class="title">MAMA</span>1.10 (<span class="title">Supp.Epigr.</span>6.332, Laodicea Combusta); = [[transactio]], Gloss. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 18:35, 23 August 2022
English (LSJ)
ὁ, conciliation, Iamb.VP 16.69, cf. 33.229, prob. in MAMA1.10 (Supp.Epigr.6.332, Laodicea Combusta); = transactio, Gloss.
German (Pape)
[Seite 978] ὁ, = συμβίβασις, Iambl. v. Pyth. 69.
Greek (Liddell-Scott)
συμβῐβασμός: ὁ, ἕνωσις, Γ. Πισίδ. Ἑξαήμ. 1409. ΙΙ. ὡς καὶ νῦν, συμβιβασμός, Ἰάμβλ. ἐν Βίῳ Πυθαγ. 69· σ. εἰρήνης Ἐπιφάν. Αἱρ. 66, 14 (τ. 1, σ. 631C).
Greek Monolingual
ο, ΝΜΑ συμβιβάζω
συνδιαλλαγή, συμφωνία για την άρση διαφορών μεταξύ διαμαχομένων, με αμοιβαίες υποχωρήσεις («με τις αξιώσεις που προβάλλει η άλλη πλευρά, ο συμβιβασμός δεν είναι εφικτός»)
νεοελλ.
1. (νομ.) σύμβαση με την οποία οι συμβαλλόμενοι διαλύουν με αμοιβαίες υποχωρήσεις έριδα ή αβεβαιότητα για μια έννομη σχέση τους
2. (στο δημοσιονομικό δίκαιο) η διοικητική επίλυση της διαφοράς που υπάρχει μεταξύ φορολογουμένου και φορολογούσης αρχής για το μέγεθος του φορολογητέου ποσού και του αναλογούντος φόρου
μσν.
συνένωση, σύνδεση.
Greek Monolingual
ο, ΝΜΑ συμβιβάζω
συνδιαλλαγή, συμφωνία για την άρση διαφορών μεταξύ διαμαχομένων, με αμοιβαίες υποχωρήσεις («με τις αξιώσεις που προβάλλει η άλλη πλευρά, ο συμβιβασμός δεν είναι εφικτός»)
νεοελλ.
1. (νομ.) σύμβαση με την οποία οι συμβαλλόμενοι διαλύουν με αμοιβαίες υποχωρήσεις έριδα ή αβεβαιότητα για μια έννομη σχέση τους
2. (στο δημοσιονομικό δίκαιο) η διοικητική επίλυση της διαφοράς που υπάρχει μεταξύ φορολογουμένου και φορολογούσης αρχής για το μέγεθος του φορολογητέου ποσού και του αναλογούντος φόρου
μσν.
συνένωση, σύνδεση.
