ἀντιπνέω: Difference between revisions
Οὐκ ἔστι σιγᾶν αἰσχρόν, ἀλλ' εἰκῆ λαλεῖν → Silere non est turpe, sed frustra loqui → nicht Schweigen schändet, sondern Schwätzen auf gut Glück
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0259.png Seite 259]] (s. [[πνέω]]), entgegenwehen, Plut. Cic. 32; übh. entgegensein, vom Schicksal, zuwider sein, Pol. 26, 5. Vgl. [[ἀντιπλέω]]. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0259.png Seite 259]] (s. [[πνέω]]), entgegenwehen, Plut. Cic. 32; übh. entgegensein, vom Schicksal, zuwider sein, Pol. 26, 5. Vgl. [[ἀντιπλέω]]. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-ῶ :<br /><b>1</b> souffler en sens contraire;<br /><b>2</b> <i>fig.</i> être contraire <i>ou</i> opposé.<br />'''Étymologie:''' [[ἀντί]], [[πνέω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀντιπνέω''': μέλλ. -πνεύσομαι, ἐπὶ ἀνέμων, [[πνέω]] πρὸς [[μέρος]] τι Ἀριστ. Προβλ. 26. 7: ― ἀπρόσωπ., ἀντιπνεῖ, πνέει [[ἐναντίος]] [[ἄνεμος]], ἢ διὰ στενότητα ἢ διὰ τὸ ἀντιπνεῖν ὁ αὐτ. Μετεωρ. 3. 1, 4. 2) [[ἐπίσης]] ἐπὶ ἀνέμων, [[πνέω]] ἐκ τοῦ ἐναντίου μέρους, [[πνέω]] [[ἐναντίον]], ἀντιπνεύσαντος πελαγίου Πλουτ. Κικ. 32, Λουκ. Πλοῖον 7: ― μεταφορ., ἐπὶ τῆς τύχης, εἶμαι [[ἐναντίος]], ὅτι δὲ [[πάλιν]] τὰ τῆς τύχης ἀντέπνευσε Πολύβ. 26. 5, 9· τοῖς εὖ παθοῦσιν ἀντιπνεύσασ’ ἡ [[τύχη]] Ποιητὴς ἐν Στοβ. Ἀνθολ. 562. 19· μετὰ δοτ., εἰ δέ τι καὶ μικρὸν ἀντιπνεύσῃ αὐτοῖς Λουκ. Τόξ. 7, πρβλ. [[οὐρίζω]]. | |lstext='''ἀντιπνέω''': μέλλ. -πνεύσομαι, ἐπὶ ἀνέμων, [[πνέω]] πρὸς [[μέρος]] τι Ἀριστ. Προβλ. 26. 7: ― ἀπρόσωπ., ἀντιπνεῖ, πνέει [[ἐναντίος]] [[ἄνεμος]], ἢ διὰ στενότητα ἢ διὰ τὸ ἀντιπνεῖν ὁ αὐτ. Μετεωρ. 3. 1, 4. 2) [[ἐπίσης]] ἐπὶ ἀνέμων, [[πνέω]] ἐκ τοῦ ἐναντίου μέρους, [[πνέω]] [[ἐναντίον]], ἀντιπνεύσαντος πελαγίου Πλουτ. Κικ. 32, Λουκ. Πλοῖον 7: ― μεταφορ., ἐπὶ τῆς τύχης, εἶμαι [[ἐναντίος]], ὅτι δὲ [[πάλιν]] τὰ τῆς τύχης ἀντέπνευσε Πολύβ. 26. 5, 9· τοῖς εὖ παθοῦσιν ἀντιπνεύσασ’ ἡ [[τύχη]] Ποιητὴς ἐν Στοβ. Ἀνθολ. 562. 19· μετὰ δοτ., εἰ δέ τι καὶ μικρὸν ἀντιπνεύσῃ αὐτοῖς Λουκ. Τόξ. 7, πρβλ. [[οὐρίζω]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 13:05, 2 October 2022
English (LSJ)
of winds, A blow against, πρός τι Arist.Pr.940b34; ἀλλήλοις Thphr. Vent.53: impers., ἀντιπνεῖ, διὰ τὸ ἀντιπνεῖν Arist.Mete.370b22. 2 to be adverse or contrary, Ph.1.593, Plu.Cic.32, Luc.Nav.7: metaph. of fortune, Plb.25.3.9, Clitomachus ap. Stob.4.41.29: c. dat., Luc. Tox.7. 3 trans., πνεῦμα ταῖς ναυσί Plu.2.309b.
Spanish (DGE)
I intr.
1 de los vientos c. dat. o πρός y ac. soplar contra πρὸς ὄρη Arist.Pr.940b34, ἀλλήλοις Thphr.Vent.54, Ζεφύρῳ Musae.316, abs. διὰ τὸ ἀντιπνεῖν por soplar en contra Arist.Mete.370b22, ἀντιπνεύσαντος πελαγίου habiendo soplado un viento marino contrario Plu.Cic.32, cf. Hermol.Lyr.1.5, Luc.Nau.7.
2 fig. ser adverso o contrario τὰ γὰρ ἀντιπνέοντα πολλά, βασκανία, φθόνοι ... Ph.1.593, de la fortuna ὅτε δὲ πάλιν τὰ τῆς τύχης ἀντέπνευσε Plb.25.3.9, cf. Clitom. en Stob.4.41.29, c. dat., Luc.Tox.7.
II tr. c. ac. hacer soplar contra ἡ δὲ πνεῦμα ἀντέπνευσε ταῖς ναυσί ella (Vesta) envió un viento adverso contra las naves Plu.2.309a.
German (Pape)
[Seite 259] (s. πνέω), entgegenwehen, Plut. Cic. 32; übh. entgegensein, vom Schicksal, zuwider sein, Pol. 26, 5. Vgl. ἀντιπλέω.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 souffler en sens contraire;
2 fig. être contraire ou opposé.
Étymologie: ἀντί, πνέω.
Greek (Liddell-Scott)
ἀντιπνέω: μέλλ. -πνεύσομαι, ἐπὶ ἀνέμων, πνέω πρὸς μέρος τι Ἀριστ. Προβλ. 26. 7: ― ἀπρόσωπ., ἀντιπνεῖ, πνέει ἐναντίος ἄνεμος, ἢ διὰ στενότητα ἢ διὰ τὸ ἀντιπνεῖν ὁ αὐτ. Μετεωρ. 3. 1, 4. 2) ἐπίσης ἐπὶ ἀνέμων, πνέω ἐκ τοῦ ἐναντίου μέρους, πνέω ἐναντίον, ἀντιπνεύσαντος πελαγίου Πλουτ. Κικ. 32, Λουκ. Πλοῖον 7: ― μεταφορ., ἐπὶ τῆς τύχης, εἶμαι ἐναντίος, ὅτι δὲ πάλιν τὰ τῆς τύχης ἀντέπνευσε Πολύβ. 26. 5, 9· τοῖς εὖ παθοῦσιν ἀντιπνεύσασ’ ἡ τύχη Ποιητὴς ἐν Στοβ. Ἀνθολ. 562. 19· μετὰ δοτ., εἰ δέ τι καὶ μικρὸν ἀντιπνεύσῃ αὐτοῖς Λουκ. Τόξ. 7, πρβλ. οὐρίζω.
Greek Monolingual
ἀντιπνέω (AM)
1. πνέω αντίθετα
2. (για την τύχη) αντιστρατεύομαι, είμαι δυσμενής
αρχ.
«ἀντιπνέω πρός τι» — φυσάω προς ορισμένη κατεύθυνση.
Greek Monotonic
ἀντιπνέω: μέλ. -πνεύσομαι, για ανέμους, είμαι αντίθετος, σε Πλούτ., Λουκ.
Russian (Dvoretsky)
ἀντιπνέω:
1) дуть в противоположную сторону или навстречу (ἄνεμοι πρὸς ὄρη ἀντιπνέουσιν Arst.);
2) складываться неблагоприятно (τινι Luc.; τὰ τῆς τύχης ἀντέπνευσε Polyb.);
3) (о встречном ветре), насылать (πνεῦμα ταῖς ναυσίν Plut.): ἀντιπνεύσαντος πελαγίου Plut. так как с моря дул встречный ветер.
Middle Liddell
of winds to be contrary, Plut., Luc.
