ἡδυεπής: Difference between revisions
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1153.png Seite 1153]] ές, süß, angenehm redend; [[Νέστωρ]] Il. 1, 248; ἁδυεπὴς [[λύρα]] Pind. Ol. 11, 97; ὑμνος N. 1, 4; [[Ὅμηρος]] 7, 21; Apollo, Anth. (IX, 525). | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1153.png Seite 1153]] ές, süß, angenehm redend; [[Νέστωρ]] Il. 1, 248; ἁδυεπὴς [[λύρα]] Pind. Ol. 11, 97; ὑμνος N. 1, 4; [[Ὅμηρος]] 7, 21; Apollo, Anth. (IX, 525). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ής, ές :<br />au doux parler, au doux langage.<br />'''Étymologie:''' [[ἡδύς]], [[ἔπος]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἡδυεπής''': Δωρ. ἁδυ-, ές, [[ἡδέως]] ὁμιλῶν, Ἰλ. Α. 248, Πίνδ. Ν. 7. 31, Ἀνθ. Π. 9. 525, κτλ.· [[ἡδέως]] ἠχῶν, [[λύρα]] Πινδ. Ο. 10 (11). 114· [[ὕμνος]] ὁ αὐτ. Ν. 1. 4· κλητ. ὦ Διὸς ἁδυεπὲς φάτι Σοφ. Ο. Τ. 151·- ποιητ. θηλ. πληθ., ἡδυέπειαι Μοῦσαι Ὀλυμπιάδες Ἡσ. Θ. 965, 1020. | |lstext='''ἡδυεπής''': Δωρ. ἁδυ-, ές, [[ἡδέως]] ὁμιλῶν, Ἰλ. Α. 248, Πίνδ. Ν. 7. 31, Ἀνθ. Π. 9. 525, κτλ.· [[ἡδέως]] ἠχῶν, [[λύρα]] Πινδ. Ο. 10 (11). 114· [[ὕμνος]] ὁ αὐτ. Ν. 1. 4· κλητ. ὦ Διὸς ἁδυεπὲς φάτι Σοφ. Ο. Τ. 151·- ποιητ. θηλ. πληθ., ἡδυέπειαι Μοῦσαι Ὀλυμπιάδες Ἡσ. Θ. 965, 1020. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
Revision as of 17:20, 2 October 2022
English (LSJ)
Dor. ἁδυεπής, ές, sweet-speaking, Il.1.248; Ὅμηρος Pi.N.7.21, cf. AP9.525.8, etc.; sweet-sounding, λύρα Pi.O.10(11).93; ὕμνος Id.N.1.4: voc., ὦ Διὸς ἁδυεπὲς φάτι S.OT151: poet.fem. pl., ἡδυέπειαι Μοῦσαι Ὀλυμπιάδες Hes.Th.965, 1021:sg., ἡδυέπεια σῦριγξ Nonn.D.10.390.
German (Pape)
[Seite 1153] ές, süß, angenehm redend; Νέστωρ Il. 1, 248; ἁδυεπὴς λύρα Pind. Ol. 11, 97; ὑμνος N. 1, 4; Ὅμηρος 7, 21; Apollo, Anth. (IX, 525).
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
au doux parler, au doux langage.
Étymologie: ἡδύς, ἔπος.
Greek (Liddell-Scott)
ἡδυεπής: Δωρ. ἁδυ-, ές, ἡδέως ὁμιλῶν, Ἰλ. Α. 248, Πίνδ. Ν. 7. 31, Ἀνθ. Π. 9. 525, κτλ.· ἡδέως ἠχῶν, λύρα Πινδ. Ο. 10 (11). 114· ὕμνος ὁ αὐτ. Ν. 1. 4· κλητ. ὦ Διὸς ἁδυεπὲς φάτι Σοφ. Ο. Τ. 151·- ποιητ. θηλ. πληθ., ἡδυέπειαι Μοῦσαι Ὀλυμπιάδες Ἡσ. Θ. 965, 1020.
English (Autenrieth)
(ϝέπος): sweet-speaking, Il. 1.248†.
Greek Monotonic
ἡδυεπής: (ἔπος), Δωρ. ἁδυ-, -ές, αυτός που μιλάει γλυκά, σε Ομήρ. Ιλ. κ.λπ.· αυτός που ακούγεται, ηχεί γλυκά, σε Πίνδ.· ποιητ. θηλ. ἡδυέπεια, σε Ησίοδ.
Russian (Dvoretsky)
ἡδῠεπής: дор. ἁδυεπής 2
1) сладкоречивый (Νέστωρ Hom.);
2) сладостный, сладкозвучный (φάτις Διός Soph.; λύρα, ὕμνος Pind.; Ἀπόλλων Anth.).
Middle Liddell
ἔπος
sweet-speaking, Il., etc.: sweet-sounding, Pind.:—poet. fem. ἡδυέπεια, Hes.
