κενοτάφιον: Difference between revisions
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ου (τό) :<br />cénotaphe (<i>propr.</i> tombeau vide).<br />'''Étymologie:''' [[κενός]], [[τάφος]]. | |btext=ου (τό) :<br />cénotaphe (<i>propr.</i> tombeau vide).<br />'''Étymologie:''' [[κενός]], [[τάφος]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=κενοτάφιον -ου, τό [κενός, τάφος] cenotaaf, leeg graf. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κενοτάφιον:''' (ᾰ) τό кенотаф(ий) (гробница-памятник, воздвигавшаяся тому, чье тело не было найдено) Xen., Plut. | |||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''κενοτάφιον:''' τό ([[τάφος]]), [[άδειος]] [[τάφος]], [[κενοτάφιο]], σε Ξεν. | |lsmtext='''κενοτάφιον:''' τό ([[τάφος]]), [[άδειος]] [[τάφος]], [[κενοτάφιο]], σε Ξεν. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''κενοτάφιον''': τό, [[τάφος]] κενὸς νεκροῦ, [[τάφος]] μὴ περιέχων [[ἔνδον]] νεκρόν, Ξεν. Ἀν. 6. 4, 9, Πλούτ. 2. 349Β, 870Ε, Ἀππ. Μιθρ. 96, Συλλ. Ἐπιγρ. (προσθῆκαι) 4340d, e· - [[ὡσαύτως]], κενοτάφιος [[οἶκος]] τῶν ἐκλελοιπότων Πλούτ. 2. 349Β. ΙΙ. παρὰ τοῖς Ἑβδ. (Α΄ Βασ. ΙΘ΄, 13), [[εἴδωλον]]. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=κενο-τάφιον, ου, τό, [[τάφος]]<br />an [[empty]] [[tomb]], [[cenotaph]], Xen. | |mdlsjtxt=κενο-τάφιον, ου, τό, [[τάφος]]<br />an [[empty]] [[tomb]], [[cenotaph]], Xen. | ||
}} | }} |
Revision as of 20:40, 2 October 2022
English (LSJ)
τό, A empty tomb, cenotaph, X.An.6.4.9, Plu.2.870e, App.Mith.96, CIG4340d, 4340e (Attalia); also Adj., κενοτάφιος οἶκος Plu.2.349b (s.v.l.). II image, = Heb. tèraphim, LXX 1 Ki.19.13.
German (Pape)
[Seite 1417] τό, ein leeres Grabmal, Ehrengrabmal für Einen in der Fremde Gestorbenen, dessen Leichnam man nicht aufgefunden hat, Plut. de Her. mal. 39 u. a. Sp.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
cénotaphe (propr. tombeau vide).
Étymologie: κενός, τάφος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κενοτάφιον -ου, τό [κενός, τάφος] cenotaaf, leeg graf.
Russian (Dvoretsky)
κενοτάφιον: (ᾰ) τό кенотаф(ий) (гробница-памятник, воздвигавшаяся тому, чье тело не было найдено) Xen., Plut.
Greek Monotonic
κενοτάφιον: τό (τάφος), άδειος τάφος, κενοτάφιο, σε Ξεν.
Greek (Liddell-Scott)
κενοτάφιον: τό, τάφος κενὸς νεκροῦ, τάφος μὴ περιέχων ἔνδον νεκρόν, Ξεν. Ἀν. 6. 4, 9, Πλούτ. 2. 349Β, 870Ε, Ἀππ. Μιθρ. 96, Συλλ. Ἐπιγρ. (προσθῆκαι) 4340d, e· - ὡσαύτως, κενοτάφιος οἶκος τῶν ἐκλελοιπότων Πλούτ. 2. 349Β. ΙΙ. παρὰ τοῖς Ἑβδ. (Α΄ Βασ. ΙΘ΄, 13), εἴδωλον.