κακηγορέω: Difference between revisions
Ἡ μωρία δίδωσιν ἀνθρώποις κακά → Inepta mens hominibus impertit mala → Die Torheit gibt den Menschen Unglück zum Geschenk
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=-ῶ :<br />dire du mal, décrier, acc..<br />'''Étymologie:''' [[κακηγόρος]]. | |btext=-ῶ :<br />dire du mal, décrier, acc..<br />'''Étymologie:''' [[κακηγόρος]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=κακηγορέω [κακηγόρος] belasteren, kwaadspreken (van), met gen. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κᾰκηγορέω:''' [[дурно говорить]], [[поносить]], [[злословить]], [[оскорблять]] (словом) (τινα Plat., Arst., Luc.). | |||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''κᾰκηγορέω:''' [[κατηγορώ]], [[κακολογώ]], [[υβρίζω]], [[διαβάλλω]], σε Πλάτ. | |lsmtext='''κᾰκηγορέω:''' [[κατηγορώ]], [[κακολογώ]], [[υβρίζω]], [[διαβάλλω]], σε Πλάτ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''κᾰκηγορέω''': κακῶς ὁμιλῶ [[περί]] τινος, [[ὑβρίζω]], κακολογῶ, κατηγορῶ, τινα Πλάτ. Συμπ. 173D, Πολ. 395C· κακηγορεῖν τινα [[πρός]] τινα Ψευδο-Φωκυλ. 213· ἀπολ., ἀπεχόμενος... τοῦ κακηγορεῖν Πλάτ. Νόμ. 934Ε, πρβλ. Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 5. 1, 14. - Παθ., κατηγοροῦμαι, κακολογοῦμαι, Πλάτ. Πολ. 368C. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=κᾰκηγορέω,<br />to [[speak]] ill of, [[abuse]], [[slander]], Plat. [from [[κακήγορος]] | |mdlsjtxt=κᾰκηγορέω,<br />to [[speak]] ill of, [[abuse]], [[slander]], Plat. [from [[κακήγορος]] | ||
}} | }} | ||
Revision as of 20:40, 2 October 2022
English (LSJ)
speak ill of, abuse, slander, τινα Pl.Smp.173d, R. 395e, al.; τινὰ πρός τινα (v.l. παρά τινι) Ps.-Phoc.226: abs., ἀπεχόμενος… τοῦ κακηγορεῖν from evil-speaking, Pl.Lg.934e, cf. Arist.EN 1129b23, Hyp.Fr.246:—Pass., to be abused, Pl.R.368b.
German (Pape)
[Seite 1298] Uebles nachreden, Schlimmes von Einem sagen, verläumden, schelten, τινά, Plat. Rep. II, 310 d; καὶ κωμῳδεῖν ἀλλήλους III, 395 e; Arist. eth. 5, 1 u. Sp., wie Luc. Pisc. 2. – Auch pass., ἡ δικαιοσύνη κακηγορουμένη Plat. Rep. II, 368 a.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
dire du mal, décrier, acc..
Étymologie: κακηγόρος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κακηγορέω [κακηγόρος] belasteren, kwaadspreken (van), met gen.
Russian (Dvoretsky)
κᾰκηγορέω: дурно говорить, поносить, злословить, оскорблять (словом) (τινα Plat., Arst., Luc.).
Greek Monotonic
κᾰκηγορέω: κατηγορώ, κακολογώ, υβρίζω, διαβάλλω, σε Πλάτ.
Greek (Liddell-Scott)
κᾰκηγορέω: κακῶς ὁμιλῶ περί τινος, ὑβρίζω, κακολογῶ, κατηγορῶ, τινα Πλάτ. Συμπ. 173D, Πολ. 395C· κακηγορεῖν τινα πρός τινα Ψευδο-Φωκυλ. 213· ἀπολ., ἀπεχόμενος... τοῦ κακηγορεῖν Πλάτ. Νόμ. 934Ε, πρβλ. Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 5. 1, 14. - Παθ., κατηγοροῦμαι, κακολογοῦμαι, Πλάτ. Πολ. 368C.
Middle Liddell
κᾰκηγορέω,
to speak ill of, abuse, slander, Plat. [from κακήγορος
