αἶα

English (LSJ)

(A), ἡ, Ep. form used for γαῖα metri gr., A φυσίζοος αἶα Il.3.243, etc., cf. Emp.27, Scol.12, A.R.1.580, Tab.Defix.7; also in Trag., chiefly in lyr., A.Pers.59, S.El.95, also in trim., E.Andr.51: never in plural II Αἶα, ἡ, orig. name of Colchis, S.Fr.914: also part of Thessaly, ib.915.
αἶα (B) ὑπὸ Κυρηναίων τηθὶς καὶ μαῖα, καὶ ἀδελφὴ Κρήτης· καὶ φυτόν τι. ἔτι δὲ ὁ καρπὸς αὐτῷ ὁμώνυμος, EM27.24. (Possibly cogn. with Lat. A avia.)
αἶα (C), A = ὄα, Ael.Dion.Fr.16.

Spanish (DGE)

-ας, ἡ
1 ciren. nodriza, tía, EM α 402.
2 cret. hermana, EM α 402.
• Etimología: Quizá cf. lat. auia ‘abuela’ (auus ‘abuelo’), het. ḫuḫḫaš ‘abuelo’.
-ας, ἡ
bot. sorbo, serbal, Sorbus domestica L., An.Bachm.51.6, EM α 402.
-ας, ἡ
• Alolema(s): jón. αἴη
tierra φίλης ἀπὸ πατρίδος αἴης Il.2.162, cf. Anacr.193, φυσίζοος αἶα Il.3.243, φοιτῶντες ἐπ' αἶαν Hes.Op.125 (gener. secl. por los edd.), κατ' αἶαν ἱρὰν Stesich.Fr.Lille 205, εὐκλέας αἶα κέκευθε Simon.FGE 706 (= AP 7.301), ἐκ δ' αἴης προρέουσι θελεμνά τε καὶ στερεωπά Emp.B 21.6, οὐδ' αἴης λάσιον μένος οὐδὲ θάλασσα Emp.B 27.2, Ἑλλάδ' ἐς αἶαν A.Pers.2, cf. A.429, Pers.59, βάρβαρον αἶαν S.El.95, Δελφῶν κατ' αἶαν E.Andr.51, αἶα Πελασγῶν A.R.1.580, θάλασσα δὲ πᾶσα καὶ αἶα Theoc.17.91, μὴ κατ' αἶαν μηδὲ κατὰ θάλατ(τ)αν μὴ ἔργο(ν) μὴ ἐργασίη IG 3.(3) p.VIIb (Tebas II a.C.), cf. M.Ant.6.10, αἶαν ὅλην νήσους τε διιπταμένη σύ, χελιδών AP 9.346 (Leon.; prob. juego de palabras c. Αἶα), αἶα· γαῖα κατ' ἀφαίρεσιν τοῦ γ Hsch.
• Etimología: Etim. insegura. Quizá relacionable c. ai. sasyám ‘cosecha’, o c. lat. auia, cf. 2 αἶα (en conexión con la idea de ‘tierra madre’) o podría tratarse de pregr. en cuyo caso podría relacionarse c. γαῖα.

French (Bailly abrégé)

1ας (ἡ) :
terre.
Étymologie: DELG c. γαῖα, à rapprocher de αἶα², cf. « Terre-Mère ».
2ας (ἡ) :
grand-mère.
Étymologie: DELG c. μαῖα, cf. αἶα.

Russian (Dvoretsky)

αἶα: ἡ Hom., Trag. = γαῖα, γῆ.

Greek (Liddell-Scott)

αἶα: ἡ, Ἐπ. τύπος ἀντὶ τοῦ γαῖα, χάριν τοῦ μέτρου, Ὅμ. καὶ παρὰ Τραγ., ἰδίως ἐν λυρ. χωρίοις: οὐδέποτε κατὰ πληθ. ΙΙ. Αἶα, ἡ, τὸ ἀρχαῖον ὄνομα τῆς Κολχίδος, Σοφ. Ἀποσπ. 774: ὡσαύτως μέρος τῆς Θεσσαλίας, αὐτόθι.

English (Autenrieth)

earth, land; πᾶσαν ἐπ' αἶαν, ‘the world over.’

Greek Monotonic

αἶα: ἡ, Επικ. τύπος χρησιμ. αντί γαῖα, χάριν μέτρου, σε Όμηρ., Τραγ.· ποτέ στον πληθ.

Frisk Etymological English

1.
Grammatical information: f.
Meaning: earth (Il.).
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: By some considered identical with αἶα 2. (Brugmann IF 15, 94ff., 29, 206ff.), orig. mother. The relation with γαῖα and μαῖα is uncertain; cf. Güntert Reimwortbildungen 126f., Brandenstein Fs. Debrunner 1954, 80. vW.: < *as-ya from *h₂s- dry (ἄζω).
2.
Grammatical information: f.
Meaning: mother, grandmother? Cf. αῖα ὑπὸ Κυρηναίων τηθίς καὶ μαῖα καὶ ἀδελφη Κρητης. καὶ φυτόν τι. ἔτι δε ὁ κάρπος αὐτῳ ὁμώνυμος EM 27, 24.
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Compared with Lat. avia; uncertain. Elementary word? See αἶα 1.

Middle Liddell

epic form used for γαῖα metri grat., Hom., Trag.; never in plural

Frisk Etymology German

αἶα: {aĩa}
Grammar: f.
Meaning: Erde (poet. seit Il.).
Derivative: Ohne Ableitungen.
Etymology: Nach Brugmann IF 15, 94ff., 29, 206ff. eigentlich Mutter und mit lat. avia identisch, vgl. EM 27, 24 αἶα· ὑπὸ Κυρηναίων τηθὶς καὶ μαῖα. Sehr unsicher. Noch zweifelhafter Jacobsohn KZ 38, 295f., Philol. 67, 484f.: zu aind. sasyám Feldfrucht, kymr. haidd hordeum. Vgl. γαῖα und μαῖα; dazu Güntert Reimwortbildungen 126f.
Page 1,29

English (Woodhouse)

country, land, territory