πέραθεν: Difference between revisions
Εὔπειστον ἀνὴρ δυστυχὴς καὶ λυπούμενος → Concinnat luctus suspicacem et miseria → Leichtgläubig ist ein Mann im Unglück und im Leid
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elnl\n\|elnltext.*}}\n)" to "$3$2$1") |
||
Line 16: | Line 16: | ||
|btext=<i>adv.</i><br />du côté opposé, d'au delà.<br />'''Étymologie:''' [[πέρα]], -θεν. | |btext=<i>adv.</i><br />du côté opposé, d'au delà.<br />'''Étymologie:''' [[πέρα]], -θεν. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=πέρᾱθεν, Ion. πέρηθε(ν) [πέρα] adv., van de overkant; met gen.. πέρηθεν τοῦ Εὐφρήτεω van de overkant van de Eufraat Luc. 44.13. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Line 25: | Line 25: | ||
|lsmtext='''πέρᾱθεν:''' Ιων. -ηθεν, επίρρ. (πέρα), από πέρα, από το [[μέρος]] που είναι πιο πέρα ή πιο απομακρυσμένο, σε Ηρόδ., Ευρ. | |lsmtext='''πέρᾱθεν:''' Ιων. -ηθεν, επίρρ. (πέρα), από πέρα, από το [[μέρος]] που είναι πιο πέρα ή πιο απομακρυσμένο, σε Ηρόδ., Ευρ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''πέρᾱθεν''': Ἰων. [[πέρηθεν]]. Ἐπίρρ., ([[πέρα]]) ἐκ τοῦ [[πέραν]], ἐκ τοῦ περαιτέρω μέρους, Ἡρόδ. 6. 33, Εὐρ. Ἡρακλ. 82, Ξεν. Ἑλλ. 3. 2, 2. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[πέρα]]<br />from [[beyond]], from the far [[side]], Hdt., Eur. | |mdlsjtxt=[[πέρα]]<br />from [[beyond]], from the far [[side]], Hdt., Eur. | ||
}} | }} |
Revision as of 18:04, 6 October 2022
English (LSJ)
Adv., (πέρα) from beyond, from the far side, E.Heracl.82 (lyr.), X.HG3.2.2: Ion. πέρηθε Hdt.6.33; πέρηθεν τοῦ Εὐφρήτεω Luc.Syr.D.13.
German (Pape)
[Seite 562] adv., von jenseits her, von drüben her; Eur. Heracl. 83; Xen. Hell. 3, 2, 2; s. πέρηθεν.
French (Bailly abrégé)
adv.
du côté opposé, d'au delà.
Étymologie: πέρα, -θεν.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πέρᾱθεν, Ion. πέρηθε(ν) [πέρα] adv., van de overkant; met gen.. πέρηθεν τοῦ Εὐφρήτεω van de overkant van de Eufraat Luc. 44.13.
Greek Monolingual
και ιων. τ. πέρηθε(ν), Α
(τοπ. επίρρ.) από το απέναντι μέρος, απ' αντικρύ («τσι περαζόμενους καιρούς, που οι Έλληνες ωρίζα», Ερωτόκρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < πέρα + επιρρμ. κατάλ. -θεν (πρβλ. άνω-θεν)].
Greek Monotonic
πέρᾱθεν: Ιων. -ηθεν, επίρρ. (πέρα), από πέρα, από το μέρος που είναι πιο πέρα ή πιο απομακρυσμένο, σε Ηρόδ., Ευρ.
Greek (Liddell-Scott)
πέρᾱθεν: Ἰων. πέρηθεν. Ἐπίρρ., (πέρα) ἐκ τοῦ πέραν, ἐκ τοῦ περαιτέρω μέρους, Ἡρόδ. 6. 33, Εὐρ. Ἡρακλ. 82, Ξεν. Ἑλλ. 3. 2, 2.