δυσμετάβλητος: Difference between revisions

From LSJ

πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς πανουργία, οὐ σοφία φαίνεται → every knowledge, when separated from justice and the other virtues, ought to be called cunning rather than wisdom | every form of knowledge when sundered from justice and the rest of virtue is seen to be plain roguery rather than wisdom

Source
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
m (Text replacement - "'Étymologie:''' δυσ-," to "'Étymologie:''' δυσ-,")
Line 17: Line 17:
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />difficile à changer.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[μεταβάλλω]].
|btext=ος, ον :<br />difficile à changer.<br />'''Étymologie:''' [[δυσ-]], [[μεταβάλλω]].
}}
}}
{{elru
{{elru

Revision as of 13:00, 11 November 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: δυσμετάβλητος Medium diacritics: δυσμετάβλητος Low diacritics: δυσμετάβλητος Capitals: ΔΥΣΜΕΤΑΒΛΗΤΟΣ
Transliteration A: dysmetáblētos Transliteration B: dysmetablētos Transliteration C: dysmetavlitos Beta Code: dusmeta/blhtos

English (LSJ)

ον, hard to alter, Hp.Alim.51, Plu.2.952c.

Spanish (DGE)

-ον
I 1de pers. que se adapta a los cambios con dificultad de los viejos, Plu.2.625a.
2 de cosas que es difícil de alterar o transformar de los músculos ejercitados, Hp.Alim.51, ἡ γὰρ ἀτενὴς καὶ σκληρὰ δ. de la tierra, Plu.2.640e, λίθοι Plu.2.701c, cf. 952c, 1025c, νόσος ψυχῆς δ. τῷ νόμῳ Max.Tyr.7.3
de alimentos que cuesta digerir, que se digiere con lentitud Alex.Trall.2.253.1, 6, 281.17.
II adv. -ως con dificultad para ser modificado ἀκριβῶς ... καὶ δ. Olymp.in Cat.120.8.

German (Pape)

[Seite 684] schwer zu verändern, Hippocr.; Plut. de prim. frig. 16; schwer zu verdauen, Medic.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
difficile à changer.
Étymologie: δυσ-, μεταβάλλω.

Russian (Dvoretsky)

δυσμετάβλητος: с трудом изменяющийся, несклонный меняться (δυσκίνητος καὶ δ. Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

δυσμετάβλητος: -ον, δυσκόλως μεταβαλλόμενος, Ἱππ. 384. 14, Πλούτ. 2. 952Β· οὕτω δυσμετάβολος, ον, Δαμοκρ. παρὰ Γαλην. 13. 1003 Kühn. ― Ἐπίρρ. -λως, αὐτόθι 1004· δυσμεταβλησία, ἡ, Σωρ. Ἐφ. (Erm. σ. 140. 142).

Greek Monolingual

-η, -ο (AM δυσμετάβλητος, -ον)
αυτός που δύσκολα μεταβάλλεται.