πυρορραγής: Difference between revisions
ᾄδεις ὥσπερ εἰς Δῆλον πλέων → you sing as if you were sailing to Delos
m (Text replacement - "εῑ" to "εῖ") |
m (pape replacement) |
||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=πυρορραγής -ές [πῦρ, ῥήγνυμι] gebarsten in het vuur; overdr. krakend, knetterend:. ψοφεῖ... πυρορραγές hij maakt een knetterend geluid Aristoph. Ach. 933. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
| Line 30: | Line 30: | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=πῠρορ-ρᾰγής, ές [[ῥήγνυμι]]<br />bursting in the [[fire]], [[fire]]-flawed, [[cracked]], Ar. | |mdlsjtxt=πῠρορ-ρᾰγής, ές [[ῥήγνυμι]]<br />bursting in the [[fire]], [[fire]]-flawed, [[cracked]], Ar. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=ές, <i>im [[Feuer]] [[reißend]], [[berstend]], [[darin]] [[geplatzt]]</i>; Ar. <i>Ach</i>. 899 ψοφεῖ λάλον τι καὶ πυρορραγές, <i>wie ein im [[Brennen]] zerborstener Topf; Schol. Il</i>. 2.219. Vgl. [[πυριρραγής]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 16:57, 24 November 2022
English (LSJ)
ές, (ῥήγνυμι) A bursting in the fire, Cratin.253. II of sound, ψοφεῖ λάλον τι καὶ π. cracked, Ar.Ach.933 (lyr.).
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui se fend au feu.
Étymologie: πῦρ, ῥήγνυμι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πυρορραγής -ές [πῦρ, ῥήγνυμι] gebarsten in het vuur; overdr. krakend, knetterend:. ψοφεῖ... πυρορραγές hij maakt een knetterend geluid Aristoph. Ach. 933.
Russian (Dvoretsky)
πῠρορρᾰγής: треснувший на огне (ἄγγος Arph.).
Greek Monolingual
-ές, ΝΜΑ, και πυριρραγής, -ές, ΜΑ
αυτός που ράγισε υπό την επίδραση της φωτιάς
αρχ.
(το ουδ. ως επίρρ.) πυρορραγές
(για ήχο) με τραχύ τρόπο («ψοφεῖ λάλον τι καὶ πυρορραγὲς», Αριστοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < πυρο-/ πυρι- (βλ. λ. πυρ) + -ρραγής (< θ. ραγ-, πρβλ. ἐ-ρράγ-ην, παθ. αορ. β' του ῥήγνυμι «σπάζω»), πρβλ. ψυχο-ρραγής].
Greek Monotonic
πῠρορρᾰγής: -ές (ῥήγνυμι), αυτός που εκρήγνυται, αυτός που ραγίζει στη φωτιά, σπασμένος, ραγισμένος από τη φωτιά, σε Αριστοφ.
Greek (Liddell-Scott)
πῠρορρᾰγής: -ές, (ῥήγνυμι) ὁ ἐν τῷ πυρὶ ῥηγνυόμενος, περὶ κεραμίων ὅσα ἐν τῷ πυρὶ ῥήγνυνται ἐν τῷ ὀπτᾶσθαι, ἴσως πυρροραγὲς κακῶς ὠπτημένον Κρατῖνος ἐν «Ὥραις» 10· ὡς ἐπίρρ. πυρροραγές, ψοφεῖ λάλον τι καὶ πυρορραγὲς Ἀριστοφάν. Ἀχ. 933.
Middle Liddell
πῠρορ-ρᾰγής, ές ῥήγνυμι
bursting in the fire, fire-flawed, cracked, Ar.
German (Pape)
ές, im Feuer reißend, berstend, darin geplatzt; Ar. Ach. 899 ψοφεῖ λάλον τι καὶ πυρορραγές, wie ein im Brennen zerborstener Topf; Schol. Il. 2.219. Vgl. πυριρραγής.
