ἀπαφίσκω

English (LSJ)

cheat, beguile, mostly in compos. with παρά and ἐξ:— of the simple word Hom. has only ἀπαφίσκει Od.11.217: aor. opt. ἀπάφοιτο in act. sense, 23.216:—later, ἀπάφῃ APl.4.108 (Jul.); ἀπαφών Opp.H.3.444; ἤπαφες, ἤπαφε, Q.S.3.49, Nonn.D.5.512: aor. 1 ἀπάφησε ib.8.129, Q.S.13.280, 2sg. ἀπάφησας 3.502.

Spanish (DGE)

(ἀπᾰφίσκω)
• Morfología: [aor. ind. ἤπαφεν Nosti 8, cf. Nonn.D.5.512, ἀπάφησεν Q.S.3.502, Nonn.D.8.129, subj. ἀπάφῃ AP 16.108 (Iul.), part. ἀπαφών Opp.H.3.444]
1 pres. tener la intención de engañar οὔ τί σε Περσεφόνεια ... ἀπαφίσκει Od.11.217, cf. Corn.ND 24.
2 aor. engañar, seducir c. ac. de pers. o cosa δῶρα γὰρ ἀνθρώπων νοῦν ἤπαφεν Nosti l.c., μηδέ σε ἀπάφῃ AP l.c., μιν A.R.3.130, ἀκοίτην Nonn.D.8.129, με Q.S.3.49, 13.280, ἐμὸν νόον ἤπαφε φήμη Nonn.D.5.512
•en v. med. mismo sent. μή τίς με βροτῶν ἀπάφοιτο ἔπεσσιν Od.23.216.
• Etimología: Etim. desconocida. Se ha relacionado con ἅπτω, q.u.; más recientemente con ἀποφώλιος.

German (Pape)

[Seite 283] = ἀπατάω, praes. Od. 11, 217; fut. ἀπαφήσω Strat. 12 (XII, 28); aor. ἤπαφον Diosc. 14 (VI, 126); med. in derselben Bdtg, ἀπάφοιτο Od. 23, 216; üblicher in compp., bes. ἐξαπ.

French (Bailly abrégé)

f. ἀπαφήσω, ao. ἀπάφησα, ao.2 ἤπαφον;
tromper, décevoir;
Moy. seul. opt. ao.2, 3ᵉ sg. ἀπάφοιτο) m. sign.
Étymologie: ἀπό, ἅπτω ou pê ἁφάω.

Russian (Dvoretsky)

ἀπᾰφίσκω: (тж. med.; aor. ἤπαφον) Hom., Anth. = ἀπατάω.

Greek (Liddell-Scott)

ἀπᾰφίσκω: μέλλ. ἀπαφήσω: ἀόρ. ἀπήπᾰφον: - ὡς τὸ ἀπατάω, ἐξαπατῶ, δολιεύομαι, ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ εὕρηται σύνθετον μετὰ τῆς παρὰ καὶ τῆς ἑξ: - ἐκ τοῦ ἁπλοῦ ῥήματος ὁ Ὅμ. ἔχει μόνον τὸ ἀπαφίσκει Ὀδ. Λ. 217 καὶ τὸ ἤπαφε Ξ. 488· μεταγεν. ἀπάφῃ Ἀνθ. Πλαν. 4. 108· ἀπαφὼν (οὕτως ἀναγνωστέον) Ὀππ. Ἀλ. 3. 444· εὐκτ. μέσ. ἀορ. ἀπάφοιτο μετ’ ἐνεργ. σημασ., ὁ αὐτ. 23. 216· (ἐκ τοῦ ἅπτω (palpare ψηλαφῶ, ψήχω, θωπεύω), ἀφή· ἴσως ὡσαύτως συγγενὲς τῷ ἀπάτη, ἀπατάω).

English (Autenrieth)

aor. 2 ἤπαφε, mid. opt. ἀπάφοιτο: delude, beguile, Od. 11.217 and Od. 23.216.

Greek Monolingual

ἀπαφίσκω (Α)
εξαπατώ.

Greek Monotonic

ἀπᾰφίσκω: μέλ. -αφήσω, αόρ. βʹ -ήπᾰφον· (ἅπτομαι, Λατ. palpare, ἁφή)· όπως το ἀπατάω, εξαπατώ, παραπλανώ, καταδολιεύω, σε Ομήρ. Οδ.

Frisk Etymological English

Grammatical information: v.
Meaning: deceive (Od.).
Other forms: Aor. ἀπαφεῖν, also ἀπαφῆσαι (hAp.). ἀποφεῖν· ἀπατῆσαι H.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: The present was probably built on the aorist. vW. connects μέμφομαι (but reduplication of ἀφ- < *m̥bh- is not very probable). The form ἀποφεῖν, if not under influence of ἀπό, may prove substr. origin; Fur. 341; on p. 234 he connects ἀπάτη. Perhaps here ἀποφώλιος.

Middle Liddell

[ἅπτομαι palpare, ἁφή]
like ἀπατάω, to cheat, beguile, Od.

Frisk Etymology German

ἀπαφίσκω: (παρ-, ἐξ-),
{apaphískō}
Forms: Aor. ἀπαφεῖν, spät ἀπαφῆσαι
Grammar: v.
Meaning: täuschen, betrügen (ep. poet.).
Etymology: Das Präsens ist wahrscheinlich zum reduplizierten Aorist neugebildet worden, s. Chantraine Gramm. hom. 1, 317, 398. Zur Bedeutung Luther "Wahrheit" und "Lüge" 101ff. — Dunkel. Von Curtius zu ἅπτω usw. gezogen. Dazu vielleicht ἀποφώλιος, s. d.
Page 1,119

Mantoulidis Etymological

(=ἐξαπατῶ). Ἀπό τό ἅπτω (ἁφή) → ἀφαφίσκω → ἀπαφίσκω.