συνουσιαστής: Difference between revisions
εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος → in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy Spirit
m (Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}})" to "$3 $1$2") |
|||
| Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=οῦ (ὁ) :<br />qui a des relations d'intimité avec qqn ; <i>particul.</i> qui suit les leçons d'un maître, écolier.<br />'''Étymologie:''' [[συνουσιάζω]]. | |btext=οῦ (ὁ) :<br />qui a des relations d'intimité avec qqn ; <i>particul.</i> [[qui suit les leçons d'un maître]], [[écolier]].<br />'''Étymologie:''' [[συνουσιάζω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
Revision as of 14:39, 6 December 2022
English (LSJ)
οῦ, ὁ, companion, Pl.Min.319e; disciple, X.Mem.1.6.1, Plu.2.8b.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
qui a des relations d'intimité avec qqn ; particul. qui suit les leçons d'un maître, écolier.
Étymologie: συνουσιάζω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συνουσιαστής -οῦ, ὁ [συνουσιάζω] metgezel; leerling. Xen. Mem. 1.6.1.
German (Pape)
ὁ, Gesellschafter, der Umgang mit Einem hat, Plat. Min. 319e; Schüler, Xen. Mem. 1.6.1, oft, und Sp.
Russian (Dvoretsky)
συνουσιαστής: οῦ ὁ
1 собеседник, сотоварищ Plat.;
2 ученик, слушатель Xen., Plut.
Greek Monolingual
ο, ΝΑ συνουσιάζω
νεοελλ.
αυτός που έρχεται σε σαρκική επαφή με κάποιον
αρχ.
1. σύντροφος («συνουσιαστὴν τοῦ Διὸς εἶναι τὸν Μίνων», Πλάτ.)
2. μαθητής
3. στον πληθ. οἱ συνουσιασταί
αίρεση σύμφωνα με την οποία η θεία και η ανθρώπινη φύση ήταν στον Χριστό ενωμένες κατ' ουσίαν.
Greek Monotonic
συνουσιαστής: -οῦ, ὁ, σύντροφος, εταίρος, οπαδός, σε Ξεν.
Greek (Liddell-Scott)
συνουσιαστής: -οῦ, ὁ, σύντροφος, ἑταῖρος, Πλουτ. Μίνως 319Ε· μαθητής, Ξεν. Ἀπομν. 1. 6, 1, Πλούτ., κλπ. ΙΙ. οἱ συνουσιασταί, αἵρεσίς τις Χριστιανῶν δοξαζόντων ὅτι ἡ θεία καὶ ἀνθρωπίνη φύσις ἦσαν ἐν Χριστῷ ἡνωμέναι κατ’ οὐσίαν, Ἐκκλ.
Middle Liddell
συνουσιαστής, οῦ, ὁ, [from συνουσία
a companion, disciple, Xen.
