ἀπόκλιτος: Difference between revisions
From LSJ
καὶ νῦν περὶ ἀρετῆς ὃ ἔστιν ἐγὼ μὲν οὐκ οἶδα, σὺ μέντοι ἴσως πρότερον μὲν ᾔδησθα πρὶν ἐμοῦ ἅψασθαι, νῦν μέντοι ὅμοιος εἶ οὐκ εἰδότι → so now I do not know what virtue is; perhaps you knew before you contacted me, but now you are certainly like one who does not know
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
|||
Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />incliné, qui est en pente.<br />'''Étymologie:''' [[ἀποκλίνω]]. | |btext=ος, ον :<br />[[incliné]], [[qui est en pente]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀποκλίνω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru |
Revision as of 19:00, 8 January 2023
English (LSJ)
ον, declining, waning, Plu.2.273e.
Spanish (DGE)
-ον que declina, que cae ἡμέραι Plu.2.273d.
German (Pape)
[Seite 307] abwärts geneigt, ὴμέρα, der sich neigende Tag, Plut. qu. Rom. 38.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
incliné, qui est en pente.
Étymologie: ἀποκλίνω.
Russian (Dvoretsky)
ἀπόκλῐτος: склоняющийся к закату (ἡμέρα Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀπόκλῐτος: -ον, ὁ πρὸς τὰ κάτω κλίνων, ὁ πρὸς τὴν δύσιν κλίνων, Πλούτ. 2. 273D.