νειρός: Difference between revisions
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=neiros | |Transliteration C=neiros | ||
|Beta Code=neiro/s | |Beta Code=neiro/s | ||
|Definition=(A), ά, όν, < | |Definition=(A), ά, όν,<br><span class="bld">A</span> [[lowest]], ἐν χθονὸς νειροῖς μυχοῖς Lyc.896 ([[varia lectio|v.l.]] [[νηροῖς]]), cf. [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]] s. vv. [[νειρόν]], [[νηρόν]].<br><span class="bld">2</span> Subst. <b class="b3">νειρή, ἡ,</b> = [[νείαιρα]] ''ΙΙ'', Id.s.v. [[νειρὴ κοίλη]] ([[si vera lectio|s.v.l.]]), but acc. sg. [[νεῖραν]] as adjective, <b class="b3">νεῖραν ἐς</b> [[πλευράν]] prob. cj. in E.''Rh.''794 ([[νείαιραν]], [[νείεραν]] codd.); dat. sg. [[νείρᾳ]] prob. in A.''Ag.''1479 (lyr.; [[νείρει]] codd.); cf. [[νείαιρα]].<br /><br />(B), ά, όν, [[strong]], [[vehement]], [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]] | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 15:56, 24 August 2023
English (LSJ)
(A), ά, όν,
A lowest, ἐν χθονὸς νειροῖς μυχοῖς Lyc.896 (v.l. νηροῖς), cf. Hsch. s. vv. νειρόν, νηρόν.
2 Subst. νειρή, ἡ, = νείαιρα ΙΙ, Id.s.v. νειρὴ κοίλη (s.v.l.), but acc. sg. νεῖραν as adjective, νεῖραν ἐς πλευράν prob. cj. in E.Rh.794 (νείαιραν, νείεραν codd.); dat. sg. νείρᾳ prob. in A.Ag.1479 (lyr.; νείρει codd.); cf. νείαιρα.
(B), ά, όν, strong, vehement, Hsch.
German (Pape)
[Seite 237] zsgzgn aus νεαρός od. νειαρός, nur bei Gramm.; Hesych. erkl. ἔσχατος; vgl. Müller Lycophr. 896.
Greek (Liddell-Scott)
νειρός: -ά, -όν, συνῃρ. ἀντὶ νεαρός, σφοδρός, Ἡσύχ.· ἐντεῦθεν νείαιρα. ΙΙ. ἔσχατος, κατώτατος, ἐν χθονὸς νειροῖς μυχοῖς Λυκόφρ. 896, ἔνθα ἴδε Backmann.
Greek Monolingual
(I)
νειρός, -ά, -όν (Α)
1. έσχατος, κατώτατος («ἐν χθονὸς νειροῖς μυχοῖς», Λυκόφρ.)
2. το θηλ. ως ουσ. ἡ νειρά
η νείαιρα, το υπογάστριο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < νεῖρα (βλ. λ. νείαιρα)].
(II)
νειρός, -ά, -όν (Α)
ισχυρός, ορμητικός, σφοδρός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < νεαρός, με συναίρεση (πρβλ. νηρός)].
