ποιητέος: Difference between revisions
Ἡ δ' ἁρπαγὴ μέγιστον ἀνθρώποις κακόν → Vitiorum hominibus pessimum est rapacitas → Der Menschen schlimmstes Laster ist die Gier nach Raub
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elnl\n\|elnltext.*}}\n)" to "$3$2$1") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=poiiteos | |Transliteration C=poiiteos | ||
|Beta Code=poihte/os | |Beta Code=poihte/os | ||
|Definition=α, ον, < | |Definition=α, ον,<br><span class="bld">A</span> to [[be made]] or [[done]], Hdt.1.191, 7.15, Hp.''Art.''27, [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 361c; εὐλάβειά τινος π. Antipho 3.3.11; <b class="b3">τὸ π.</b>, = [[τί δεῖ ποιεῖν]], Th.4.99.<br><span class="bld">II</span> [[ποιητέον]], [[one must make]] or [[do]], And.3.16, Onos.22.2, etc.:—from Med., [[one must deem]], περὶ πολλοῦ π. τὸ ἑαυτὸν γιγνώσκειν [[Xenophon|X.]]''[[Memorabilia|Mem.]]''4.2.30. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=ποιητέος -α -ον, adj. verb. van ποιέω, wat te doen staat: subst.. τὸ ποιητέον wat gedaan moet worden Thuc. 4.99; περὶ πολλοῦ ποιητέον εἶναι (zelfkennis) moet veel waard geacht worden Xen. Mem. 4.2.30. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Revision as of 10:30, 25 August 2023
English (LSJ)
α, ον,
A to be made or done, Hdt.1.191, 7.15, Hp.Art.27, Pl.R. 361c; εὐλάβειά τινος π. Antipho 3.3.11; τὸ π., = τί δεῖ ποιεῖν, Th.4.99.
II ποιητέον, one must make or do, And.3.16, Onos.22.2, etc.:—from Med., one must deem, περὶ πολλοῦ π. τὸ ἑαυτὸν γιγνώσκειν X.Mem.4.2.30.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
adj. verb. de ποιέω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ποιητέος -α -ον, adj. verb. van ποιέω, wat te doen staat: subst.. τὸ ποιητέον wat gedaan moet worden Thuc. 4.99; περὶ πολλοῦ ποιητέον εἶναι (zelfkennis) moet veel waard geacht worden Xen. Mem. 4.2.30.
Greek Monotonic
ποιητέος: -α, -ον, ρημ. επίθ., αυτός που πρέπει να κατασκευαστεί ή να γίνει, σε Θουκ.
Greek (Liddell-Scott)
ποιητέος: -α, -ον, ῥημ. ἐπίθ., ὃν δεῖ ποιεῖν, Ἡρόδ. 1. 191., 7. 15, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 796, Πλάτ. Πολ. 361C· π. εὐλάβειά τινος Ἀντιφῶν 123. 44· τὸ ποιητέον = ὃ δεῖ ποιεῖν, Θουκ. 4. 99 ΙΙ. ποιητέον, δεῖ ποιεῖν Ἀνδοκ. 25. 29.
Middle Liddell
ποιητέος, η, ον, [from ποίησις verb. adj.]
to be made or done, Hdt., attic; τὸ ποιητέον what must be done, Thuc.
