ἀνηκουστέω

English (LSJ)

to be unwilling to hear, disobey, c. gen., οὐδ' ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησε Il.15.236; τῶν πατρὸς λόγων A.Pr.40; τῶν νόμων Th.1.84: c. dat., ἀ. τοῖσι στρατηγοῖσι Hdt.6.14: also abs., 1.115, Aen.Tact.10.3.

Spanish (DGE)

• Morfología: [impf. jón. ἀνηκούστεε Hdt.1.115]
no prestar oído a, desobedecer c. gen. οὐδ' ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησεν Ἀπόλλων Il.15.236, 16.676, τῶν πατρὸς λόγων A.Pr.40, αὐτών (τῶν νόμων) Th.1.84, ἂν οἱ ναῦται τῶν κυβερνητῶν ἀνηκουστῶσι D.C.41.33.3
•c. dat. τοῖσι στρατηγοῖσι Hdt.6.14
•abs. Hdt.1.115, Aen.Tact.10.3.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
ne pas entendre, ne pas écouter, désobéir à, gén. ou dat..
Étymologie: ἀνήκουστος.

German (Pape)

nicht hören, nicht gehorchen, τινός, Il. 15.236, 16.676 οὐδ' ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησεν Ἀπόλλων; λόγων Aesch. Prom. 40; Thuc. 1.84; Her., der es 7.17 absolut braucht, auch mit dem dat. 6.14; Sp.

Russian (Dvoretsky)

ἀνηκουστέω: не слушаться, не повиноваться (τινος Hom., Aesch., Thuc. и τινι Her.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀνηκουστέω: μέλλ. -ήσω, δὲν θέλω νὰ ἀκούσω, παρακούω, μετὰ γεν., οὐδ’ ἄρα πατρὸς ἀνηκούστησεν Ἰλ. Ο. 236, ΙΙ. 676· τῶν πατρὸς λόγων Αἰσχύλ. Προμ. 40· τῶν νόμων Θουκ. 1. 84: - μετὰ δοτ., ἀν. τοῖσι στρατηγοῖσι Ἡρόδ. 6. 14: ὡσαύτως ἀπολ., 1. 115· πρβλ. τὸν ποιητ. τύπον νηκουστέω.

English (Autenrieth)

(ἀνήκουστος, ἀκούω): be disobedient, w. genitive. Cf. νηκουστέω. (Il.)

Greek Monotonic

ἀνηκουστέω: μέλ. -ήσω, είμαι απρόθυμος να υπακούσω, απειθώ, με γεν., σε Ομήρ. Ιλ., Αισχύλ., Θουκ.· με δοτ., σε Ηρόδ.· απόλ., στον ίδ.

Middle Liddell

[from ἀνήκουστος
to be unwilling to hear, to disobey, c. gen., Il., Aesch., Thuc.; c. dat., Hdt.; absol., Hdt.

Translations

disobey

Ancient Greek: ἀπειθέω, παρακούω; Arabic: عَصَى‎; Belarusian: не паслухацца, не паслухаць, не падпарадкавацца; Bulgarian: не се подчинявам; Catalan: desobeir; Danish: nægte; Dutch: niet gehoorzamen; Esperanto: malobei; Finnish: kieltäytyä tottelemasta, olla tottelematon; French: désobéir; German: missachten, nicht gehorchen; Greek: απειθώ, παρακούω; Haitian Creole: dezobeyi; Italian: disubbidire; Latin: inoboedio; Maori: takahi, whakatīhoihoi, whakahoihoi, tīhoihoi; Oromo: diduu; Polish: nie słuchać; Portuguese: desobedecer, desacatar; Quechua: llamkay; Scottish Gaelic: rach an aghaidh, eas-ùmhlaich; Spanish: desobedecer, insubordinarse, indisciplinarse, desacatar; Swahili: kuasi