Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

conglutino: Difference between revisions

From LSJ

Οὔτοι συνέχθειν, ἀλλὰ συμφιλεῖν ἔφυν → I was not born to hate, but to love.

Sophocles, Antigone, 523
m (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2")
(CSV import)
 
Line 10: Line 10:
{{Georges
{{Georges
|georg=con-glūtino, āvī, ātum, āre, [[zusammenleimen]], -[[kleben]], -[[fügen]], I) eig.: libros, ICt.: vulnera, Plin. – absol., [[calx]] conglutinat, Vitr. – II) übtr.: 1) im allg.: ex his [[totus]] [[conglutinatus]] est, aus diesen (Lastern) ist er [[ganz]] zusammengesetzt, Cic.: hominem [[eadem]] [[optime]], [[quae]] conglutinavit, [[natura]] dissolvit, Cic.: c. rem dissolutam divulsamque, Cic. – [[affixus]] et [[conglutinatus]], v. jmd., der [[einer]] [[Person]] [[immer]] zur [[Seite]] bleibt, Apul. [[met]]. 9, 17. – 2) insbes.: a) [[eng]] ZUsammenknüpsen, [[eng]] [[verbinden]], enger [[verknüpfen]] od. [[knüpfen]], voluntates, Cic.: amicitias, Cic.: meretricios amores nuptiis, Ter.: animi [[vitium]] cum [[causa]] peccati, in enge [[Verbindung]] [[bringen]] (v. [[Redner]]), Cornif. rhet. – b) [[etwas]] ([[ein]] [[Mittel]]) aussinnen, Plaut. Bacch. 693.
|georg=con-glūtino, āvī, ātum, āre, [[zusammenleimen]], -[[kleben]], -[[fügen]], I) eig.: libros, ICt.: vulnera, Plin. – absol., [[calx]] conglutinat, Vitr. – II) übtr.: 1) im allg.: ex his [[totus]] [[conglutinatus]] est, aus diesen (Lastern) ist er [[ganz]] zusammengesetzt, Cic.: hominem [[eadem]] [[optime]], [[quae]] conglutinavit, [[natura]] dissolvit, Cic.: c. rem dissolutam divulsamque, Cic. – [[affixus]] et [[conglutinatus]], v. jmd., der [[einer]] [[Person]] [[immer]] zur [[Seite]] bleibt, Apul. [[met]]. 9, 17. – 2) insbes.: a) [[eng]] ZUsammenknüpsen, [[eng]] [[verbinden]], enger [[verknüpfen]] od. [[knüpfen]], voluntates, Cic.: amicitias, Cic.: meretricios amores nuptiis, Ter.: animi [[vitium]] cum [[causa]] peccati, in enge [[Verbindung]] [[bringen]] (v. [[Redner]]), Cornif. rhet. – b) [[etwas]] ([[ein]] [[Mittel]]) aussinnen, Plaut. Bacch. 693.
}}
{{LaZh
|lnztxt=conglutino, as, are. :: 黏。結合。— dolos 多詭。
}}
}}

Latest revision as of 17:45, 12 June 2024

Latin > English

conglutino conglutinare, conglutinavi, conglutinatus V TRANS :: glue/stick/bind/cohere together; cement; cleave to; bring to agreement; devise
conglutino conglutino conglutinare, conglutinavi, conglutinatus V :: bind (books)

Latin > English (Lewis & Short)

con-glūtĭno: āvi, ātum, 1,
I v. a., to glue, cement, join together.
I Lit. (t. t.): favos extremos inter se, Varr. R. R. 3, 16, 23; cf.: utrasque res inter se (calx), Vitr. 7, 4, 3: libros, Dig. 32, 52, § 5: carnis, Plin. 27, 6, 24, § 42: volnera recentia, id. 30, 13, 39, § 115: germinantis oculos aliquā sibi annexione, Pall. Mart. 10, 36.—
II Trop.
   A To join, unite firmly together, to bind closely, cement (a favorite trope of Cic.; elsewhere very rare): hominem eadem, optime quae conglutinavit, natura dissolvit, Cic. Sen. 20, 73; cf.: rem dissolutam, divulsamque (sc. in oratione), id. de Or. 1, 42, 188: animi vitium cum causā peccati, Auct. Her. 2, 3, 5: amicitias, Cic. Lael. 9, 32 (opp. dissolvere); id. Att. 7, 8, 1: concordiam, id. ib. 1, 17, 10: voluntates nostras consuetudine, id. Fam. 11, 27, 2; cf.: meretricios amores nuptiis, * Ter. And. 5, 4, 10: quid est in Antonio praeter libidinem, crudelitatem, petulantiam, audaciam? Ex his totus conglutinatus est, composed, Cic. Phil. 3, 11, 28: affixus et conglutinatus, i. e. adhering closely to a person, App. M. 9, p. 225, 4.—*
   B Like compono, comparo, etc., to invent, devise, contrive (a means): conglutina, Ut senem hodie doctum docte fallas, Plaut. Bacch. 4, 4, 42.

Latin > French (Gaffiot 2016)

conglūtĭnō,¹⁴ āvī, ātum, āre, tr.,
1 coller ensemble, lier ensemble : Varro R. 3, 16, 23 ; Vitr. Arch. 7, 4, 3 ; vulnus Plin. 23, 3, fermer une blessure
2 [fig.] former par liaison étroite des éléments, constituer en un tout compact : sic hominem eadem optime, quæ conglutinavit, natura dissolvit Cic. CM 72, ainsi la nature qui a soudé ce tout qui est l’homme, excelle aussi à le désagréger ; rem, dissolutam conglutinare Cic. de Or. 1, 188, constituer en un tout un objet d’étude morcelé || lier étroitement les éléments d’un tout, cimenter, souder : si utilitas amicitias conglutinaret Cic. Læl. 32, si l’intérêt scellait les amitiés ; a me conglutinata concordia Cic. Att. 1, 17, 10, accord cimenté par moi || combiner qqch. : Pl. Bacch. 693.

Latin > German (Georges)

con-glūtino, āvī, ātum, āre, zusammenleimen, -kleben, -fügen, I) eig.: libros, ICt.: vulnera, Plin. – absol., calx conglutinat, Vitr. – II) übtr.: 1) im allg.: ex his totus conglutinatus est, aus diesen (Lastern) ist er ganz zusammengesetzt, Cic.: hominem eadem optime, quae conglutinavit, natura dissolvit, Cic.: c. rem dissolutam divulsamque, Cic. – affixus et conglutinatus, v. jmd., der einer Person immer zur Seite bleibt, Apul. met. 9, 17. – 2) insbes.: a) eng ZUsammenknüpsen, eng verbinden, enger verknüpfen od. knüpfen, voluntates, Cic.: amicitias, Cic.: meretricios amores nuptiis, Ter.: animi vitium cum causa peccati, in enge Verbindung bringen (v. Redner), Cornif. rhet. – b) etwas (ein Mittel) aussinnen, Plaut. Bacch. 693.

Latin > Chinese

conglutino, as, are. :: 黏。結合。— dolos 多詭。