Ἰνώ: Difference between revisions

From LSJ

ὑπὸ δὲ οἴστρου ἀεὶ ἑλκομένη ψυχή → a soul always dragged along by the fury of passion

Source
m (LSJ1 replacement)
mNo edit summary
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=Ino
|Transliteration C=Ino
|Beta Code=*)inw/
|Beta Code=*)inw/
|Definition=[ῑ], όος contr. [[οῦς]], ἡ, ''Ino'', daughter of Cadmus, worshipped as a sea-goddess by the name of Leucothea, Od.5.333, Hes.''Th.''976, Alcm.84, Pi.''O.''2.30, etc.: [[proverb|prov.]], Ἰνοῦς ἄχη Zen.4.38.
|Definition=[ῑ], Ἰνόος contr. Ἰνοῦς, ἡ, [[Ino]], daughter of [[Cadmus]], worshipped as a sea-goddess by the name of [[Leucothea]], Od.5.333, Hes.''Th.''976, Alcm.84, Pi.''O.''2.30, etc.: [[proverb|prov.]], Ἰνοῦς ἄχη Zen.4.38.
}}
{{Slater
|sltr=<b>Ἰνώ</b> [[daughter]] of Kadmos, [[wife]] of [[Athamas]], [[mother]] of Melikertes (fr. 6), and Learchos. λέγοντι δ' βίοτον ἄφθιτον Ἰνοῖ τετάχθαι (O. 2.30) Κάδμου κόραι, Σεμέλα μὲν Ὀλυμπιάδων [[ἀγυιᾶτις]], Ἰνὼ δὲ [[Λευκοθέα]] ποντιᾶν ὁμοθάλαμε Νηρηίδων (voc., v. Kambylis, Anredeformen, 138&#774;{1}.) (P. 11.2) Ἰ]νὼ δ' ἐκ πυ[ρ ἁρπά]ξαισα [παῖδ ἔρ]ριψεν (supp. Lobel) Θρ. 4. 2. [[test]]., Ap. Dysk., de constructione, 2. 114: τῷ αὐτῆς (= Ἰνοῦς) παιδί, ὃν καὶ Ἀθαμαντιάδην εἶπεν (sc. Πίνδαρος) i. e. Melikertes fr. 6. cf. Σ, [[hypothesis]], Isthm., p. 192, 13 Drach: Σ (O. 2.82) d: frr. 5, 6: P. Oxy. 2447. fr. 14.
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=οῦς (ἡ) :<br />Ino.
|btext=οῦς (ἡ) :<br />[[Ino]].
}}
}}
{{elru
{{elru
|elrutext='''Ἰνώ:''' οῦς ἡ (dat. Ἰνοῖ, acc. [[Ἰνώ]]) Ино (дочь Кадма и Гармонии, жена Атаманта, превращенная в морское божество Левкотею) Hom., Hes. etc.
|elrutext='''Ἰνώ:''' Ἰνοῦς ἡ (dat. Ἰνοῖ, acc. [[Ἰνώ]]) Ино (дочь Кадма и Гармонии, жена Атаманта, превращенная в морское божество Левкотею) Hom., Hes. etc.
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''Ἰνώ''': ῑ, όος, συνῃρ. οῦς, [[θυγάτηρ]] τοῦ Κάδμου, λατρευομένη ὡς θεὰ τῆς θαλάσσης ὑπὸ τὸ [[ὄνομα]] [[Λευκοθέα]], Ὀδ. Ε. 333. Ἡσ. Θ. 976, Πίνδ., κλ.· - παροιμ., Ἰνοῦς ἄχη Ζηνόβιος (παρὰ Παροιμιογρ. 4. 38).
|lstext='''Ἰνώ''': ῑ, Ἰνόος, συνῃρ. Ἰνοῦς, [[θυγάτηρ]] τοῦ Κάδμου, λατρευομένη ὡς θεὰ τῆς θαλάσσης ὑπὸ τὸ [[ὄνομα]] [[Λευκοθέα]], Ὀδ. Ε. 333. Ἡσ. Θ. 976, Πίνδ., κλ.· - παροιμ., Ἰνοῦς ἄχη Ζηνόβιος (παρὰ Παροιμιογρ. 4. 38).
}}
}}
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''Ἰνώ:''' [ῑ], -όος, συνηρ. -οῦς, ἡ, Ινώ, [[κόρη]] του Κάδμου, που λατρευόταν σαν [[θεότητα]] της θάλασσας με το όνομα [[Λευκοθέα]], σε Ομήρ. Οδ., Ησίοδ.
|lsmtext='''Ἰνώ:''' [ῑ], Ἰνόος, συνηρ. Ἰνοῦς, ἡ, Ινώ, [[κόρη]] του Κάδμου, που λατρευόταν σαν [[θεότητα]] της θάλασσας με το όνομα [[Λευκοθέα]], σε Ομήρ. Οδ., Ησίοδ.
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=<br />Ino, [[daughter]] of [[Cadmus]], worshipped as a sea-[[goddess]] by the [[name]] of [[Leucothea]], Od., Hes.
|mdlsjtxt=<br />Ino, [[daughter]] of [[Cadmus]], worshipped as a sea-[[goddess]] by the [[name]] of [[Leucothea]], Od., Hes.
}}
}}

Revision as of 10:05, 23 November 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: Ἰνώ Medium diacritics: Ἰνώ Low diacritics: Ινώ Capitals: ΙΝΩ
Transliteration A: Inṓ Transliteration B: Inō Transliteration C: Ino Beta Code: *)inw/

English (LSJ)

[ῑ], Ἰνόος contr. Ἰνοῦς, ἡ, Ino, daughter of Cadmus, worshipped as a sea-goddess by the name of Leucothea, Od.5.333, Hes.Th.976, Alcm.84, Pi.O.2.30, etc.: prov., Ἰνοῦς ἄχη Zen.4.38.

English (Slater)

Ἰνώ daughter of Kadmos, wife of Athamas, mother of Melikertes (fr. 6), and Learchos. λέγοντι δ' βίοτον ἄφθιτον Ἰνοῖ τετάχθαι (O. 2.30) Κάδμου κόραι, Σεμέλα μὲν Ὀλυμπιάδων ἀγυιᾶτις, Ἰνὼ δὲ Λευκοθέα ποντιᾶν ὁμοθάλαμε Νηρηίδων (voc., v. Kambylis, Anredeformen, 138̆{1}.) (P. 11.2) Ἰ]νὼ δ' ἐκ πυ[ρ ἁρπά]ξαισα [παῖδ ἔρ]ριψεν (supp. Lobel) Θρ. 4. 2. test., Ap. Dysk., de constructione, 2. 114: τῷ αὐτῆς (= Ἰνοῦς) παιδί, ὃν καὶ Ἀθαμαντιάδην εἶπεν (sc. Πίνδαρος) i. e. Melikertes fr. 6. cf. Σ, hypothesis, Isthm., p. 192, 13 Drach: Σ (O. 2.82) d: frr. 5, 6: P. Oxy. 2447. fr. 14.

French (Bailly abrégé)

οῦς (ἡ) :
Ino.

Russian (Dvoretsky)

Ἰνώ: Ἰνοῦς ἡ (dat. Ἰνοῖ, acc. Ἰνώ) Ино (дочь Кадма и Гармонии, жена Атаманта, превращенная в морское божество Левкотею) Hom., Hes. etc.

Greek (Liddell-Scott)

Ἰνώ: ῑ, Ἰνόος, συνῃρ. Ἰνοῦς, θυγάτηρ τοῦ Κάδμου, λατρευομένη ὡς θεὰ τῆς θαλάσσης ὑπὸ τὸ ὄνομα Λευκοθέα, Ὀδ. Ε. 333. Ἡσ. Θ. 976, Πίνδ., κλ.· - παροιμ., Ἰνοῦς ἄχη Ζηνόβιος (παρὰ Παροιμιογρ. 4. 38).

Greek Monotonic

Ἰνώ: [ῑ], Ἰνόος, συνηρ. Ἰνοῦς, ἡ, Ινώ, κόρη του Κάδμου, που λατρευόταν σαν θεότητα της θάλασσας με το όνομα Λευκοθέα, σε Ομήρ. Οδ., Ησίοδ.

Middle Liddell


Ino, daughter of Cadmus, worshipped as a sea-goddess by the name of Leucothea, Od., Hes.