τοιγάρ: Difference between revisions
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
(13_6a) |
(6_22) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1124.png Seite 1124]] Hom., Tragg., u. bes. in Prosa sehr häufige Verstärkung der enkl. Partikel [[τοί]], dann also, deshalb also, demnach also, darum nun; τοιγὰρ ἐγὼν [[ἐρέω]], Il. 1, 76, so werde ich denn also sprechen; vgl. 10, 427 Od. 8, 402. 16, 259. 23, 130; gew. zu Anfang einer Erzählung, Aesch. Spt. 1024 Pers. 599 u. öfter; Soph. τοιγὰρ ποιήσω, Trach. 1239, vgl. Ant. 922 Ai. 651; τοιγὰρ σὺ δέξαι με, El. 1165, u. öfter. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1124.png Seite 1124]] Hom., Tragg., u. bes. in Prosa sehr häufige Verstärkung der enkl. Partikel [[τοί]], dann also, deshalb also, demnach also, darum nun; τοιγὰρ ἐγὼν [[ἐρέω]], Il. 1, 76, so werde ich denn also sprechen; vgl. 10, 427 Od. 8, 402. 16, 259. 23, 130; gew. zu Anfang einer Erzählung, Aesch. Spt. 1024 Pers. 599 u. öfter; Soph. τοιγὰρ ποιήσω, Trach. 1239, vgl. Ant. 922 Ai. 651; τοιγὰρ σὺ δέξαι με, El. 1165, u. öfter. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''τοιγάρ''': τοί γε ἄρα, συμπερασματικὸν [[μόριον]] (πρβλ. [[τοίνυν]]), [[ὅθεν]], δι’ ὅ, λοιπόν, [[ἑπομένως]], διὰ [[ταῦτα]], ἐν ἀρχῇ λόγου, τοιγὰρ ἐγὼν [[ἐρέω]] Ἰλ. Α. 76, Κ. 427, Ὀδ. Θ. 402, πρβλ. Γ. 254, κλπ. οὕτω καὶ Αἰσχύλ. ἐν Ἱκέτ. 309, Σοφ. Ἀντ. 931, 994, κλπ.· ἀλλ’ ἐν τῷ μέσῳ λόγου, Αἰσχύλ. Θήβ. 1033, Πέρσ. 607, Σοφ. Αἴ. 666· ― Παρὰ τοῖς πεζογράφοις ἔχομεν τοὺς ἐπιτεταμένους τύπους. 2) τοιγαροῦν, Ἰωνικ. τοιγαρῶν, Ἡρόδ. 4. 148, Πλάτ. Σοφ. 234Ε, 246Β, κλπ.· διὰ τοῦτο λοιπόν, τοιγαροῦν, [[ἐπεὶ]] Τισσαφέρνει ἐπολέμησε πᾶσαι αἱ πόλεις ἑκοῦσαι Κῦρον εἵλοντο ἀντὶ Τισσαφέρνους Ξεν. Ἀν. 1. 9, 9· [[ὡσαύτως]] παρὰ ποιηταῖς, [[οἷον]] Σοφ. Αἴ. 490, Ο. Τ. 1519, Φιλ. 341, κλπ. 3) τοιγάρτοι, Πλάτ. Φαίδων 82D, Γοργ. 471C, Πολ. 409Α, κλπ.· [[ὡσαύτως]] ἐν Αἰσχύλου Ἱκέτ. 655· ― ὁ Ὅμηρ. ἀείποτε παρεμβάλλει λέξιν μεταξὺ τοῦ τοιγὰρ καὶ τοῦ ἑπομένου τοι, τοιγὰρ ἐγώ τοι Ἰλ. Κ. 413, Ὀδ. Α. 179, 214, κλπ.· οὐ γάρ τοι Φ. 172· εἰ γάρ τοι Ρ. 513· ἦ γάρ τοι Π. 199. ― Οἱ τύποι οὗτοι ἀεὶ ἐν ἀρχῇ λόγου. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 09:40, 5 August 2017
English (LSJ)
an inferential Particle,
A therefore, accordingly, well then, κέλεαί με . . μυθήσασθαι μῆνιν Ἀπόλλωνος . . · τοιγὰρ ἐγὼν ἐρέω Il.1.76, cf. 10.427, Od.3.254, 8.402, A.Supp.309, Th.1038, Pers.607, S.Ant. 931 (anap.), 994, Aj.666, etc.; rare in Com. (Ar.Lys.516 (anap.), 901,902) and Prose (Hdt.8.114, Hp.Cord.10 (s. v. l.)); never in Att. Prose. II strengthd. by other Particles, τοιγαροῦν, Ion. τοιγαρῶν, for that very reason, therefore, Hdt.4.149, Pl.Sph.234e, 246b, X.An.1.9.9, al., D.18.40, Arist.Pol.1271b3, etc.; also in Poets, as S.Aj.490, OT1519 (troch.), Ph.341, Ar.V.1098, etc. 2 τοιγάρτοι, Hdt.3.3, Th.6.38, And.1.108, Pl.Phd.82d, etc.; rare in Poets, Emp. 145, A.Supp.654 (lyr.), Ar.Ach.643 (anap.):—Hom. always inserts a word between τοιγάρ and τοι, τοιγὰρ ἐγώ τοι Il.10.413, Od.1.179, 214, al.—These forms must begin the sentence, exc. in late Gr., where τοιγαροῦν may be postponed, as Cleom.1.8, Wilcken Chr.491.7 (ii A. D.), Gal.Libr.Ord.2, Vett. Val.356.3, Sammelb.6222.12 (iii A. D.), Jul.Caes.318d. (It is doubtful whether τοι- contains the demonstr. stem το-.)
German (Pape)
[Seite 1124] Hom., Tragg., u. bes. in Prosa sehr häufige Verstärkung der enkl. Partikel τοί, dann also, deshalb also, demnach also, darum nun; τοιγὰρ ἐγὼν ἐρέω, Il. 1, 76, so werde ich denn also sprechen; vgl. 10, 427 Od. 8, 402. 16, 259. 23, 130; gew. zu Anfang einer Erzählung, Aesch. Spt. 1024 Pers. 599 u. öfter; Soph. τοιγὰρ ποιήσω, Trach. 1239, vgl. Ant. 922 Ai. 651; τοιγὰρ σὺ δέξαι με, El. 1165, u. öfter.
Greek (Liddell-Scott)
τοιγάρ: τοί γε ἄρα, συμπερασματικὸν μόριον (πρβλ. τοίνυν), ὅθεν, δι’ ὅ, λοιπόν, ἑπομένως, διὰ ταῦτα, ἐν ἀρχῇ λόγου, τοιγὰρ ἐγὼν ἐρέω Ἰλ. Α. 76, Κ. 427, Ὀδ. Θ. 402, πρβλ. Γ. 254, κλπ. οὕτω καὶ Αἰσχύλ. ἐν Ἱκέτ. 309, Σοφ. Ἀντ. 931, 994, κλπ.· ἀλλ’ ἐν τῷ μέσῳ λόγου, Αἰσχύλ. Θήβ. 1033, Πέρσ. 607, Σοφ. Αἴ. 666· ― Παρὰ τοῖς πεζογράφοις ἔχομεν τοὺς ἐπιτεταμένους τύπους. 2) τοιγαροῦν, Ἰωνικ. τοιγαρῶν, Ἡρόδ. 4. 148, Πλάτ. Σοφ. 234Ε, 246Β, κλπ.· διὰ τοῦτο λοιπόν, τοιγαροῦν, ἐπεὶ Τισσαφέρνει ἐπολέμησε πᾶσαι αἱ πόλεις ἑκοῦσαι Κῦρον εἵλοντο ἀντὶ Τισσαφέρνους Ξεν. Ἀν. 1. 9, 9· ὡσαύτως παρὰ ποιηταῖς, οἷον Σοφ. Αἴ. 490, Ο. Τ. 1519, Φιλ. 341, κλπ. 3) τοιγάρτοι, Πλάτ. Φαίδων 82D, Γοργ. 471C, Πολ. 409Α, κλπ.· ὡσαύτως ἐν Αἰσχύλου Ἱκέτ. 655· ― ὁ Ὅμηρ. ἀείποτε παρεμβάλλει λέξιν μεταξὺ τοῦ τοιγὰρ καὶ τοῦ ἑπομένου τοι, τοιγὰρ ἐγώ τοι Ἰλ. Κ. 413, Ὀδ. Α. 179, 214, κλπ.· οὐ γάρ τοι Φ. 172· εἰ γάρ τοι Ρ. 513· ἦ γάρ τοι Π. 199. ― Οἱ τύποι οὗτοι ἀεὶ ἐν ἀρχῇ λόγου.
