ἑλκέω: Difference between revisions
οἵ γε καὶ ἐν τῷ παρόντι ἀντιπάλως μᾶλλον ἢ ὑποδεεστέρως τῷ ναυτικῷ ἀνθώρμουν → whose navy, even as it was, faced the Athenian more as an equal than as an inferior
(6_13b) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἑλκέω''': μέλλ. -ήσω, ἐπιτεταμένον ἀντὶ τοῦ [[ἕλκω]], [[σύρω]] ἐδῶ καὶ [[ἐκεῖ]], σπαράττω, ἐν τῷ παρατ., νέκυν... ἕλκεον ἀμφότεροι Ἰλ. Ρ. 395· ἐν τῷ μέλλ. καὶ ἀορ., κύνες ἑλκήσωσιν [[αὐτόθι]] 558 (ἄλλως: ἑλκύσωσιν)· οἱ μὲν κύνες ἠδ’ οἰωνοὶ ἑλκήσουσ’ Χ. 336· Λητὼ γὰρ [[ἥλκησε]], «ἐβιάσατο» Εὐστ., ἐπεχείρησε νὰ βιάσῃ τὴν [[Λητώ]], Ὀδ. Λ. 580· [[οὕτως]] ἐν τῷ παθ., ἑλκηθείσας τε θύγατρας Ἰλ. Χ. 62· πρβλ. [[ἕλκητον]]. | |lstext='''ἑλκέω''': μέλλ. -ήσω, ἐπιτεταμένον ἀντὶ τοῦ [[ἕλκω]], [[σύρω]] ἐδῶ καὶ [[ἐκεῖ]], σπαράττω, ἐν τῷ παρατ., νέκυν... ἕλκεον ἀμφότεροι Ἰλ. Ρ. 395· ἐν τῷ μέλλ. καὶ ἀορ., κύνες ἑλκήσωσιν [[αὐτόθι]] 558 (ἄλλως: ἑλκύσωσιν)· οἱ μὲν κύνες ἠδ’ οἰωνοὶ ἑλκήσουσ’ Χ. 336· Λητὼ γὰρ [[ἥλκησε]], «ἐβιάσατο» Εὐστ., ἐπεχείρησε νὰ βιάσῃ τὴν [[Λητώ]], Ὀδ. Λ. 580· [[οὕτως]] ἐν τῷ παθ., ἑλκηθείσας τε θύγατρας Ἰλ. Χ. 62· πρβλ. [[ἕλκητον]]. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-ῶ :<br /><i>f.</i> ἑλκήσω, <i>ao.</i> [[ἥλκησα]], <i>pf. inus;<br />Pass. seul. part. ao.</i> ἑλκηθείς;<br /><b>1</b> tirer, traîner;<br /><b>2</b> tirailler, déchirer ; maltraiter, faire violence à, acc..<br />'''Étymologie:''' [[ἕλκω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:52, 9 August 2017
English (LSJ)
= ἕλκω,
A drag about, tear asunder, in impf. νέκυν . . εἵλκεον ἀμφότεροι Il.17.395
German (Pape)
[Seite 798] verstärktes ἕλκω, zerren, schleppen; νέκυν ἕλκεον ἀμφότεροι Il. 17, 395; τινὰ πέπλοιο, am Gewande, Arat. 637; ἑλκηθεῖσαι θύγατρες, als Gefangene fortgeschleppt, Il. 22, 62. In σὲ μὲν κύνες ἠδ' οἰωνοὶ ἑλκήσουσ' ἀϊκῶς, Il. 22, 336, vgl. 17, 558, ist es zerreißen, zerzausen; – übh. mißhandeln, entehren; ἥλκησε Od. 11, 580.
Greek (Liddell-Scott)
ἑλκέω: μέλλ. -ήσω, ἐπιτεταμένον ἀντὶ τοῦ ἕλκω, σύρω ἐδῶ καὶ ἐκεῖ, σπαράττω, ἐν τῷ παρατ., νέκυν... ἕλκεον ἀμφότεροι Ἰλ. Ρ. 395· ἐν τῷ μέλλ. καὶ ἀορ., κύνες ἑλκήσωσιν αὐτόθι 558 (ἄλλως: ἑλκύσωσιν)· οἱ μὲν κύνες ἠδ’ οἰωνοὶ ἑλκήσουσ’ Χ. 336· Λητὼ γὰρ ἥλκησε, «ἐβιάσατο» Εὐστ., ἐπεχείρησε νὰ βιάσῃ τὴν Λητώ, Ὀδ. Λ. 580· οὕτως ἐν τῷ παθ., ἑλκηθείσας τε θύγατρας Ἰλ. Χ. 62· πρβλ. ἕλκητον.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
f. ἑλκήσω, ao. ἥλκησα, pf. inus;
Pass. seul. part. ao. ἑλκηθείς;
1 tirer, traîner;
2 tirailler, déchirer ; maltraiter, faire violence à, acc..
Étymologie: ἕλκω.
