ἠχέτης: Difference between revisions
Οἷς μὲν δίδωσιν, οἷς δ' ἀφαιρεῖται τύχη → Fortuna multos spoliat, alios munerat → Den einen gibt, den andern aber nimmt das Glück
(6_19) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἠχέτης''': -ου, ὁ, Ἐπ. ἠχέτᾰ, Δωρ. [[ἀχέτας]], ἀχέτᾰ ([[ἠχέω]])· - καθαρῶς ἠχῶν, [[εὔηχος]], [[ὀξύφωνος]], Λίνος, Πίνδ. Ἀποσπ. 103* ἐκδ. Donalds.· [[δόναξ]] [[ἀχέτας]] Αἰσχύλ. Πρ. 575· [[κύκνος]] Εὐρ. Ἠλ. 151· - ὡς ἐπίθ. τοῦ τέττιγος, τερετίζων, ἠχέτα [[τέττιξ]] Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 580, Ἀνθ. Π. 7. 201· ἀχέτα τ. [[αὐτόθι]] 213· καὶ ἀπολ., [[ἀχέτας]], ὁ, ὁ ᾄδων, δηλ. ὁ ἄρρην [[τέττιξ]], Ἀνάν. 1, Ἀριστοφ. Εἰρ. 1159. Ὄρν. 1095, πρβλ. Ἀριστ. Ι. Ζ. 4. 7, 13., 5. 30, 2· - ἐν Ὀρφ. Ἀργ. 1256 κεῖται ἑτερόκλ. αἰτιατ. ἠχέτα πορθμόν, ἠχοῦντα πορθμόν. | |lstext='''ἠχέτης''': -ου, ὁ, Ἐπ. ἠχέτᾰ, Δωρ. [[ἀχέτας]], ἀχέτᾰ ([[ἠχέω]])· - καθαρῶς ἠχῶν, [[εὔηχος]], [[ὀξύφωνος]], Λίνος, Πίνδ. Ἀποσπ. 103* ἐκδ. Donalds.· [[δόναξ]] [[ἀχέτας]] Αἰσχύλ. Πρ. 575· [[κύκνος]] Εὐρ. Ἠλ. 151· - ὡς ἐπίθ. τοῦ τέττιγος, τερετίζων, ἠχέτα [[τέττιξ]] Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 580, Ἀνθ. Π. 7. 201· ἀχέτα τ. [[αὐτόθι]] 213· καὶ ἀπολ., [[ἀχέτας]], ὁ, ὁ ᾄδων, δηλ. ὁ ἄρρην [[τέττιξ]], Ἀνάν. 1, Ἀριστοφ. Εἰρ. 1159. Ὄρν. 1095, πρβλ. Ἀριστ. Ι. Ζ. 4. 7, 13., 5. 30, 2· - ἐν Ὀρφ. Ἀργ. 1256 κεῖται ἑτερόκλ. αἰτιατ. ἠχέτα πορθμόν, ἠχοῦντα πορθμόν. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />sonore ; <i>abs.</i> ὁ [[ἀχέτας]] <i>dor.</i> « l’insecte sonore », la cigale.<br />'''Étymologie:''' [[ἠχέω]].<br /><i><b>Syn.</b></i> [[ἀκανθίας]], [[βάβαξ]], [[λακέτας]], [[τέττιξ]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:59, 9 August 2017
English (LSJ)
ου, ὁ, Ep. ἠχέτᾰ, Dor. ἀχέτας, ἀχέτᾰ, (ἠχέω)
A clear-sounding, musical, shrill, δόναξ ἀχέτας A.Pr.575 (lyr.); κύκνος E.El.151 (lyr.); epith. of the cicada, chirping, ἠχέτα τέττιξ Hes.Op.582, AP 7.201 (Pamphil.); ἀχέτατ. ib.213 (Arch.): abs., ἀχέτας, ὁ, the chirper, i.e. the male cicada, Anan.5.6, Ar.Pax1159 (lyr.), Av.1095 (lyr.), cf. Arist.HA532b16,556a20: Orph.A.1250 has Ep.acc. ἠχέτα πορθμόν the sounding strait.
German (Pape)
[Seite 1180] ὁ, laut, hell tönend, nur in der Form ἀχέτας, s. oben.
Greek (Liddell-Scott)
ἠχέτης: -ου, ὁ, Ἐπ. ἠχέτᾰ, Δωρ. ἀχέτας, ἀχέτᾰ (ἠχέω)· - καθαρῶς ἠχῶν, εὔηχος, ὀξύφωνος, Λίνος, Πίνδ. Ἀποσπ. 103* ἐκδ. Donalds.· δόναξ ἀχέτας Αἰσχύλ. Πρ. 575· κύκνος Εὐρ. Ἠλ. 151· - ὡς ἐπίθ. τοῦ τέττιγος, τερετίζων, ἠχέτα τέττιξ Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 580, Ἀνθ. Π. 7. 201· ἀχέτα τ. αὐτόθι 213· καὶ ἀπολ., ἀχέτας, ὁ, ὁ ᾄδων, δηλ. ὁ ἄρρην τέττιξ, Ἀνάν. 1, Ἀριστοφ. Εἰρ. 1159. Ὄρν. 1095, πρβλ. Ἀριστ. Ι. Ζ. 4. 7, 13., 5. 30, 2· - ἐν Ὀρφ. Ἀργ. 1256 κεῖται ἑτερόκλ. αἰτιατ. ἠχέτα πορθμόν, ἠχοῦντα πορθμόν.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
sonore ; abs. ὁ ἀχέτας dor. « l’insecte sonore », la cigale.
Étymologie: ἠχέω.
Syn. ἀκανθίας, βάβαξ, λακέτας, τέττιξ.
