ἄπαστος: Difference between revisions
Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
(Bailly1_1) |
(Autenrieth) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui est à jeun;<br /><b>2</b> non mangé, intact.<br />'''Étymologie:''' [[πατέω]]¹. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui est à jeun;<br /><b>2</b> non mangé, intact.<br />'''Étymologie:''' [[πατέω]]¹. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=([[πατέομαι]]): [[without]] ([[taste]] of) [[food]]; ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος, δ , Od. 6.250. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 15:23, 15 August 2017
English (LSJ)
ον, (πατέομαι)
A not having eaten, abstaining from food, fasting, Il.19.346, Arist.HA563a23, Call.Cer.6, Euph.57, v.l. in h.Merc.168. 2 c. gen., ἄπαστος ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος without having tasted meat or drink, Od.4.788, cf. 6.250, h.Cer.200: ἐδητύος ἔργον ἄπαστον a meal which feeds not, Opp.H.2.250. II Pass., not eaten, Ael.NA11.16.
German (Pape)
[Seite 281] 1) nicht gegessen habend, nüchtern, Il. 19, 346; ἐδητύος ἄπαστος Od. 6, 250; ἄσιτος ἄπαστος ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος Od. 4, 788; h. Cer. 200. – 2) nicht verzehrt, ungegessen, Ael. N. A. 11, 16.
Greek (Liddell-Scott)
ἄπαστος: -ον, (πατέομαι) ὁ μὴ φαγών, ἀπεχόμενος τροφῆς, νηστεύων, Ἰλ. Τ. 346, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 6. 6, 2, Καλλ. εἰς Δήμ. 6. 2) μετὰ γεν., ἅπαστος ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος, χωρὶς νὰ φάγῃ καὶ νὰ πίῃ, Ὀδ. Δ. 788, πρβλ. Ζ. 250: ― ὅθεν, ἐδητύος ἔργον ἄπαστον, φαγητὸν ὅπερ δὲν τρέφει, Ὀππ. Ἁλ. 2. 250. ΙΙ. παθ. ὁ μὴ βρωθείς, Αἰλ. π. Ζ. 11. 16.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui est à jeun;
2 non mangé, intact.
Étymologie: πατέω¹.
English (Autenrieth)
(πατέομαι): without (taste of) food; ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος, δ , Od. 6.250.
