ἆρα

English (LSJ)

interrog. Particle, implying

   A anxiety or impatience, = Ep. and Lyr. ἦ ῥα:    1 alone, it simply marks the question, the nature of which is determined by the context: e.g. in D.35.44 a negative answer is implied in the question ἆρ' ἂν οἴεσθε . . ; but an affirmative in X.Cyr.4.6.4 ἆ. βέβληκα δὶς ἐφεξῆς; cf. ἆρ' εὐτυχεῖς . . ἢ δυστυχεῖς; E.Ph.424.—To make it plainly neg., we have ἆ. μή . . ; A.Th.208, Pl.Phd.64c; and to make it plainly affirmative, ἆρ' οὐ; ἆρ' οὐχί; S. OC791, OT540; ἆρ' οὐχ οὕτως; Pl.Phlb.11d.    2 ἆ. οὖν; is used to draw an affirmative inference, Id.Grg.477a, La.190b; also when a neg. answer is expected, Id.Chrm.159b; with a neg., ἆρ' οὖν οὐ . . ; Id.Phdr.263a, etc.    3 in ἆρά γε, each Particle retains its force, γε serving to make the question more definite, Ar.Pl.546, X.Mem.1.5.4, etc.    4 less freq. with τίς interrog., τίνος ποτ' ἆρ' ἔπραξε χειρί S.Aj.905; τίδ' ἆρ' ἐγὼ σέ; E.IA1228; τίς ἆρ' ὁ φεύγων; Ar.V.893; with ἤν, E.Rh.118.    5 in indirect questions, σκεψώμεθα τοῦτο ἆ . . . Pl.Phd.70e, cf. R.526c, al., Arist.Ph.204b3, etc.    II in Poets sts. like ἄρα, Archil.86,89, Pi.P.4.78, Ar.V.3; τοιοῖσδε χρησμοῖς ἆ. χρὴ πεποιθέναι; A.Ch.297, cf.435; τῷ δὲ ξιφήρης ἆρ' ὑφειστήκει λόχος E. Andr.1114: in exclamations, βραδεῖαν ἡμᾶς ἆρ' ὁ τήνδε τὴν ὁδὸν πέμπων ἔπεμψεν S.Aj.738; ὀδυνηρὸς ἆρ' ὁ πλοῦτος E.Ph.566, cf.El.1229, Hipp.1086; ἦ δεινὸν ἆρ' ἦν Id.Fr.931; ἔμελλόν σ' ἆ. κινήσειν Ar.Nu. 1301, cf. Ach.347.    B In Prose, ἆ. almost always stands first in the sentence, but cf. Pl.Grg.467e; καὶ ὑπὲρ τούτων ἆ. . . Jul.Or.2.61c: in Poetry greater licence is taken, v. supr. 1.4,11.

German (Pape)

[Seite 342] (dasselbe Wort mit verstärktem Ton), Fragepartikel, Pind. u. Att., worauf meist eine verneinende Antwort erwartet wird; häufig noch durch μή verstärkt, so daß ἆρα μή; doch wohl nicht? = μῶν ist, u. darauf οὐκ ἔστι geantwortet wird, Soph. El. 433; zuweilen hat eine solche Frage einen ironischen Anstrich: doch nicht gar? – ἆρ' οὐ läßt aber eine bejahende Antwort erwarten, Plat. Prot. 330 c 354 a u. sonst: zuweilen auch das bloße ἆρα, Xen. Cyr. 4, 6, 4. 7, 5, 40. Es fängt auch eine Doppelfrage an, so daß ἤ folgt, Plat. Phaed. 91 d Conv. 199 d; – ἆρ' οὖν οὐ παντὶ δῆλον Plat. Phaedr. 263 a, ist es nun nicht also? wird wie οὕκουν auch in affirmativen Sätzen gebraucht, so daß die Frage zurücktritt, vgl. Gorg 477 a u. Herm. zu Soph. Ant. 826; ἆρ' οὖν μὴ καὶ ἡμῖν ἐναντιώσεται Xen. An. 7, 6, 5. – Oft geht die Frage in eine Betheuerung über, ὀδυνηρὸς ἆρ' ὁ πλοῦτος Eur. Phoen. 569; vgl. Valck. – In Prosa steht ἆρα stets im Anfang des Satzes; bei Dichtern wird es auch nachgesetzt, vgl. Soph. Ant. 628 Ai. 726. Ueber die Vertauschung mit ἄρα bei Dichtern s. Herm. praef. O. C. p XVI ff. der die einfache Bdtg also dem ἆρα abspricht; vgl. jedoch Ar. Vesp. 839 Av. 91; Eur. Phoen. 1669; Soph. El. 1170 Ai. 959; – ἆρά γε vrbdt Xen. Mem. 1, 5, 4. 3, 2, 6 u. sonst; Dem. 17, 18; D. Hal. 4, 80.

French (Bailly abrégé)

I. particule interrogative pour marquer l’impatience, la crainte : est-ce donc que ? est-ce donc ?;
1 avec une réponse affirmative ou négative : ἆρα βέβληκα δὶς ἐφέξης ; XÉN ai-je bien (ou n’ai-je pas) lancé ou frappé deux fois de suite ? au commenc. d’une prop. ind. σκεψώμεθα τοῦτο ἆρα PLAT examinons si en effet;
2 ἆρ’ οὐ ; ἆρ’ οὐχί ; = lat. nonne avec réponse affirmative;
3 ἆρα μή ; = lat. num avec réponse négative : est-il possible que ?;
II. équivalent de ἄρα donc :
1 après un mot interr. : τίς ἆρα ; τί δ’ ἆρα ; qui donc ? quoi donc ?;
2 abs. τοιοῖσδε χρησμοῖς ἆρα χρὴ πεποιθέναι ESCHL certes à de tels oracles il faut obéir.
Étymologie: ἄρα.

English (Slater)

ἆρα v.
   1 ἦρα (O. 8.46), (P. 4.78), (N. 5.30), (I. 6.55), (I. 8.59)

Spanish (DGE)

• Alolema(s): en otros dial. frec. ἦρα Alcm.47, Sapph.107, Hp.Prorrh.1.121, Herod.4.21, acompañada por partíc. como γε, οὖν, δή, ἀλλ' ἆρα, v. A.D.Coni.223.25, cf. ἄρα
I partíc. interr. ¿acaso? o intraducible, simplemente para marcar la interrogación ἦρ' ἔτι παρθενίας ἐπιβάλλομαι; ¿acaso aún deseo la doncellez? Sapph.l.c., cf. Alc.383, Pi.P.9.37, ἔτ' ἆρ' Ἀθηνῶν ἔστ' ἀπόρθητος πόλις; A.Pers.348, ἆρ' ἔστιν; ἆρ' οὐκ ἔστιν; S.OC 316, cf. E.El.229, Ph.424, ἆρα καταγελάσεσθέ μου ὡς μεθύοντος; Pl.Smp.212e, cf. ἦρά τις ...; B.5.165, ἦρ' ἐσθ' ὕδωρ; Sophr.165, cf. Call.Fr.228.51, ἆρά τις ἡμῖν ἔτι λοιπός ἐστι νόμος; D.23.82, cf. 35.44, A.Al.11B.4.7, LXX Ge.37.10, ἆ. εὑρήσει τὴν πίστιν; Eu.Luc.18.8, cf. Max.Tyr.8.6
•en preguntas que expresan hipótesis cien. ἆρα ἐκ τουτέων κωματώδεες ... ἐπιγίνονται; Hp.Prorrh.1.117, ἆρά γε καὶ παρακρουστικὸν τὸ τοιοῦτον; Hp.Prorrh.1.120, cf. 121
•frec. c. pron. interr. pues τίς ἆρα δαίμων καὶ τέου χολούμενος; Archil.23, cf. S.Ai.905, E.Tr.247, Ar.Pax 1240, τίς ἦρα ...; Herod.4.21, ἄλλα τίς ἆρα ...; AP 11.26 (Marc.Argent)
•ἆρ' ἑτέρου τίνος μάρτυρος δεησόμεθα ...; Iul.Or.3.61c
•acompañando a adv. de negación c. μή: ὁ ναύτης ἆρα μὴ 'ς πρῷραν φυγὼν ... ηὗρε μηχανὴν σωτηρίας; ¿acaso el marinero, cuando huye hacia la proa, encuentra la maniobra salvadora? A.Th.208, cf. S.El.446, Ant.632, ἆρά γε μὴ ἐμοῦ προμηθῇ; ¿acaso te preocupas por mí...? Pl.Cri.44e, cf. Phd.64c, Chrm.174a, X.Mem.2.6.34
•seguida de οὔ ¿acaso no...? ἆρ' οὐκ ἄμεινον ...; S.OC 791, cf. Ar.V.620, Pl.Grg.453c, Phlb.11d, Lys.26.13, D.19.130
•ἦρ' οὐχὶ ...; Herod.5.14
•c. interr. indirectas si τοῦτο οὖν σκεψώμεθα ἆρα ἀναγκαῖον ... ἔστι Pl.Phd.70e, cf. R.526c, etc., Arist.Ph.204^b3
•acompañando a condicionales ἢν ἆρα μὴ ...; ¿... si no es ...? E.Rh.118.
II no interr. (cf. ἄρα A)
1 subrayando un hecho sorprendente ἦρα τὸν Φοῖβον ὄνειρον εἶδον en verdad, vi a Apolo en un sueño Alcm.47
•subrayando persona, animal o cosa ante un hecho de sorpresa o desilusión ἰοῦ βραδεῖαν ἡμᾶς ἆρ' ὁ τήνδε τὴν ὁδὸν πέμπων ἔπεμψεν ¡ay, ay, tarde me envió, en verdad, quien me envió a este viaje! S.Ai.738
•en rel. c. la expectativa τῷ δ' ἆρ' ἀλώπηξ κερδαλέη συνήντετο con éste, de veras, se encontró la zorra logrera Archil.77.5, ὁ δ' ἦρα χρόνῳ ἵκετ' Pi.P.4.78, cf. S.OC 408, 409, E.Cyc.638
•c. μέλλω: ἔμελλον σ' ἆρα κινήσειν ἐγώ Ar.Nu.1301.
2 recogiendo una respuesta o conclusión así pues ἀνήρ τοι δειλὸς ἆρ' ἐφαινόμην Archil.123.12, ὡς ἆρ' ἀλώπηξ καἰετὸς ξυνωνίην ἔμειξαν Archil.27, cf. Pi.O.8.46, I.6.55, N.5.30, S.Ph.106
•en comparaciones, Achae.34.1
•en frases o γνῶμαι conocidas μέγιστον ἆρ' ἦν ἡ φύσις E.Fr.810, ἆρ' ἐστὶ πάντων ἀγρυπνία λαλίστατον Men.Fr.152.1, cf. Diph.99.