φωλεός: Difference between revisions

From LSJ

ἐπέμψατε ἀγγέλους τοῖς ἀλλήλοις ὥστε ἔγνωτε τὸν κίνδυνον → you sent messengers to one another so that you knew the danger

Source
(Bailly1_5)
(strοng)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=οῦ (ὁ) :<br />trou, tanière, terrier, caverne où séjournent les animaux sauvages ; <i>p. ext.</i> gîte sauvage pour les hommes.<br />'''Étymologie:''' DELG rien de plausible.
|btext=οῦ (ὁ) :<br />trou, tanière, terrier, caverne où séjournent les animaux sauvages ; <i>p. ext.</i> gîte sauvage pour les hommes.<br />'''Étymologie:''' DELG rien de plausible.
}}
{{StrongGR
|strgr=of [[uncertain]] derivative; a [[burrow]] or [[lurking]]-[[place]]: [[hole]].
}}
}}

Revision as of 17:46, 25 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: φωλεός Medium diacritics: φωλεός Low diacritics: φωλεός Capitals: ΦΩΛΕΟΣ
Transliteration A: phōleós Transliteration B: phōleos Transliteration C: foleos Beta Code: fwleo/s

English (LSJ)

ὁ, Ep. gen.

   A φωλειοῖο Opp.H.2.249, heterocl. pl. φωλεά Nic.Fr.83, Ep. dat. φωλειοῖς Id.Th.79, Opp.C.2.578, al.:—den, lair, esp. of the caves of bears, in which they hibernate, Plu.2.169e; of lions, Babr.106.2; of molluscs, Arist.HA622b4; of a serpent, Luc. Philops.11; of foxes, Ev.Matt.8.20, Ev.Luc.9.58; of animals in general, Sor.2.29; of cave-dwellers, Str.11.5.7, cf. Luc.VH1.37, etc.    II schoolhouse, Hsch.

German (Pape)

[Seite 1321] ὁ, Nic. auch φωλειός, bei Dichtern mit dem heterogenen plur. τὰ φωλεά, Schlupfwinkel, Lager, Höhle, bes. wilder Thiere, in welchen sie ihren Winterschlaf halten; Plut. de superst. 8; N. T.; – überh. ein Loch, ein verborgener Winkel. – Bei den Ioniern ein Schulhaus, Poll. 4, 19. 9, 41; überh. ein Versammlungsort.

Greek (Liddell-Scott)

φωλεός: ὁ, μετὰ ἑτερογενοῦς πληθ. φωλεά, Νικ. παρ’ Ἀθην. 92D, Ἐπικ. δοτ. φωλειοῖς, ὁ αὐτ. ἐν Θηρ. 69 ― ὀπή, σπήλαιον, κατοικία ζῴου, μάλιστα δὲ σπήλαιον χρησιμεῦον ὡς κατοικία τῆς ἄρκτου, ἐν ᾧ διαμένει ἐν νάρκῃ κατὰ τὸν χειμῶνα, Πυθαγ. παρὰ Πλουτ. 2. 169Ε· ἐπὶ λεόντων, Βαβρ. 106. 3· ἐπὶ τῆς φωλεᾶς τοῦ ποντικοῦ, Πυθαγ. 108. 2· τῶν μαλακίων ἐν τῇ θαλάσσῃ, Ἀριστ. περὶ τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 37, 28· τῶν ὄφεων, Λουκ. Φιλοψ. 11· τῶν ἀλωπέκων, Εὐαγγ. κατὰ Ματθ. η΄, 20, κατὰ Λουκ. Θ΄, 58· τῶν Τρωγλοδυτῶν, Στράβ. 506. πρβλ. Λουκ. περὶ Ἀληθοῦς Ἱστ. 1. 37, κλπ.· ― πρβλ. Wyttenb. εἰς Πλούτ. ἔνθ’ ἀνωτ. καὶ ἴδε φωλάς, φωλεύω. ΙΙ. Ἰων. λέξ. σημαίνουσα διδασκαλεῖον, Ἡσύχ. ― Παρὰ Βυζ. ὡσαύτως φώλευμα, τό.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
trou, tanière, terrier, caverne où séjournent les animaux sauvages ; p. ext. gîte sauvage pour les hommes.
Étymologie: DELG rien de plausible.

English (Strong)

of uncertain derivative; a burrow or lurking-place: hole.