τραχηλίζω: Difference between revisions
Ἐλευθέρου γάρ ἐστι τἀληθῆ λέγειν → Perhibere vera semper ingenuum decet → Die Wahrheit sagen ist des freien Mannes Art
(Bailly1_5) |
(strοng) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<b>1</b> renverser (qqn, une victime, <i>etc.</i>) la tête en arrière, acc.;<br /><b>2</b> serrer le cou, étreindre ; <i>Pass.</i> être saisi par le cou, être terrassé.<br />'''Étymologie:''' [[τράχηλος]]. | |btext=<b>1</b> renverser (qqn, une victime, <i>etc.</i>) la tête en arrière, acc.;<br /><b>2</b> serrer le cou, étreindre ; <i>Pass.</i> être saisi par le cou, être terrassé.<br />'''Étymologie:''' [[τράχηλος]]. | ||
}} | |||
{{StrongGR | |||
|strgr=from [[τράχηλος]]; to [[seize]] by the [[throat]] or [[neck]], i.e. to [[expose]] the [[gullet]] of a [[victim]] for [[killing]] ([[generally]], to [[lay]] [[bare]]): opened. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 17:48, 25 August 2017
English (LSJ)
fut. Att.
A -ιῶ PPetr.2p.52 (iii B. C.):—bend or twist the neck of a victim, βοῦν Thphr.Char.27.5. II in wrestling, 'scrag' one's opponent, τοὺς νεανίσκους Plu.Ant.33:— Pass., Pl.Amat.132c, Teles p.50 H., Them.Or.23.291b. 2 metaph., inflict hardship on a combatant, τοὺς . . φίλους οἱ λειπόμενοι τραχηλιοῦσι πόλεμοι Ph.2.131:—Pass., ἐμφυλίῳ πολέμῳ καὶ διχονοίᾳ -ιζόμενοι J.BJ4.6.2. 3 metaph. in Pass., to be overpowered, swept away, ταῖς ἐπιθυμίαις Ph.2.127; of ships in a whirlpool, Str.6.2.3. III in a pun on signfs. 1, 11.1, and 11.3, ἰδὼν Ὀλυμπιονίκην εἰς ἑταίραν πυκνότερον ἀτενίζοντα, ἴδε ἔφη, κριὸν Ἀρειμάνιον ὡς ὑπὸ τοῦ τυχόντος κορασίου -ίζεται see how the ram's neck is being twisted, D.L.6.61, cf. Plu.2.521b; τοὺς πολυπράγμονας ἴδοις ἂν ὑπὸ παντὸς ὁμοίως θεάματος -ιζομένους καὶ περιαγομένους ibid. IV Pass., to be laid open, Ep.Hebr.4.13; τετραχηλισμένα· πεφανερωμένα, Hsch.
Greek (Liddell-Scott)
τρᾰχηλίζω: μέλλ. -ίσω, κυρίως ἐπὶ παλαιστῶν, λαμβάνω τινὰ ἐκ τοῦ τραχήλου, ἢ κάμπτω τινὸς τὸν τράχηλον πρὸς τὰ ὀπίσω καὶ οὕτω καταβάλλω, νικῶ ἐντελῶς, τὸν ταῦρον Θεοφρ. Χαρ. 27· τοὺς νεανίσκους Πλουτ. Ἀντών. 33, πρβλ. 2. 521Β. ΙΙ. Παθ., λαμβάνομαι ἐκ τοῦ τραχήλου, ἡττῶμαι, καταβάλλομαι, Διογ. Κυν. παρὰ Διογ. Λ. 6. 61, Τέλης παρὰ Στοβ. 535. 23· ἀπὸ θεάματος τραχηλιζόμενος καὶ περιαγόμενος Πλούτ. 2. 521C· πολέμῳ Ἰωσήπ. Ἰουδ. Πόλ. 4. 6, 2· ταῖς ἐπιθυμίαις Φίλων 2. 127· ― ἀπολ., ποιοῦμαι χρῆσιν τοῦ τρόπου τούτου τοῦ παλαίειν, Πλάτ. Ἀντερ. 132C, Θεμίστ. 291Β, πρβλ. Ξεν. Λακ. 5. 9, καὶ ἴδε ἐν λ. τραχηλισμός. 2) καταπίπτω κατὰ κεφαλῇ· καὶ ἐπὶ πλοίων, καταβυθίζομαι ὑπὸ δίνης, Στράβ. 268. 3) κάμπτομαι τὸν τράχηλον πρὸς τὰ ὀπίσω (ὡς θῦμα) ὥστε ὁ λαιμὸς χαίνει ὅταν κοπῇ, Λατ. resupinare· ἐντεῦθεν, τετραχηλισμένα, ἀνεῳγμένα, πεφανερωμένα, Ἐπιστ. πρ. Ἑβρ. δ΄, 13· πρβλ. Ἡσύχ., «τετραχηλισμένα· πεφανερωμένα».
French (Bailly abrégé)
1 renverser (qqn, une victime, etc.) la tête en arrière, acc.;
2 serrer le cou, étreindre ; Pass. être saisi par le cou, être terrassé.
Étymologie: τράχηλος.
English (Strong)
from τράχηλος; to seize by the throat or neck, i.e. to expose the gullet of a victim for killing (generally, to lay bare): opened.
