ὑποστρέφω

English (LSJ)

   A turn round about or back, ἵππους Il.5.581, cf. 505; πάλιν ὑ. βίοτον εἰς Ἅιδαν E.HF736 (lyr.); ὁ κισσὸς . . Βακχίαν ὑποστρέφων ἅμιλλαν bringing back the Bacchic struggle, i. e. the swift and eager dance, S.Tr.220 (lyr., s. v.l.).    2 roll up, Arist.Pr. 895b10 (Pass.).    3 Pass., revolve beneath, τινι Arat.73: c. acc., Id.512 (better γαῖαν ὕπο σ.).    II intr., turn about, esp. of persons flying or retreating, Il.12.71, Hdt.7.211,9.14, Th.3.24; φύγαδ' αὖτις ὑ. Il.11.446; δεῦρ' ὑ. πάλιν E.Alc.1019; τοὔμπαλιν ὑ. X.An.6.6.38; πάλιν ὑποστρέψαντα φεύγειν Antipho 2.4.5:—Pass., αὖτις ὑποστρεφθείς Il.11.567, cf. Hdt.4.129; -στρᾰφείς S.OT728.    2 generally, return, αὖτις ὑ. Od.8.301, cf. Hdt.4.120,124, al.; ἐπὶ ζήτησιν ib.140; εἰς τὰς πατρίδας τὰς ἰδίας PGiss.40 ii 8 (iii A. D.), cf. PFlor.247.10 (iii A. D.); in fut. Med., οὐ μὲν γάρ τί σ' ὑποστρέψεσθαι ὀΐω Od.18.23; of a disease, return, recur, Hp.Epid.1.3, Gal.15.751.    3 turn away, and so elude an attack, E.IA363 (troch.), X.An.2.1.18: metaph. in Med., c. inf., refuse, τὸν ἀΐδιον ἐπιγινώσκειν Θεὸν ὑπεστρέφοντο (sc. οἱ Βλέμυες) PMasp.4.9 (vi A. D.).    4 ὑποστρέψαντες reversely, Ar.Av. 1283.    5 retract the accent, A.D.Synt.308.8.

Greek (Liddell-Scott)

ὑποστρέφω: μέλλ. -ψω, στρέφω πέριξ ἢ ὀπίσω, ὁδηγῶ ἢ ἄγω ὀπίσω, ἵππους Ἰλ. Ε. 581, πρβλ. 505· πάλιν ὑπ. βίοτον εἰς Ἅιδαν Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 736· ὁ κισσός... Βακχίαν ὑποστρέφων ἅμιλλαν, φέρων ὀπίσω, ἐπαναφέρων τὴν Βακχικὴν ἅμιλλαν, δηλ. μετατρέπων τὴν θλῖψιν εἰς θορυβώδη χαράν, Σοφ. Τραχ. 220. 2) Παθ., στρέφομαι ὀπίσω, πρὸς ἄλληλα ὑποστρεφόμενα λίθος γίνεται (τὰ γεώδη ὑποστήματα τῶν οὔρων ἐν τῇ κύστει) Ἀριστ. Προβλ. 9. 43, 2. 3) ἐν τῷ παθ. ὡσαύτως, περιστρέφομαι ὑποκάτω, τινι Ἄρατ. 73· μετ’ αἰτ., 512. ΙΙ. μεταβ., στρέφομαι πέριξ, στρέφομαι ἀμέσως ἢ ὀπίσω, μάλιστα ἐπὶ τῶν εἰς φυγὴν τρεπομένων ἢ ὑποχωρούντων, Ἰλ. Μ. 71, Ἡρόδ. 7. 211., 9. 14, πρβλ. Θουκ. 3. 21· καὶ ὁ μὲν φύγαδ’ αὖτις ὑποστρέψας ἐβεβήκει Ἰλ. Λ. 446· δεῦρ’ ὑπ. πάλιν Εὐρ. Ἄλκ, 1019· ὑπ. τοὔμπαλιν Ξεν. Ἀν. 6. 4, 38· πάλιν ὑποστρέψαντα φεύγειν Ἀντιφῶν 119. 39· ― οὕτως ἐν τῷ παθ., αὖτις ὑποστρεφθεὶς Ἰλ. Λ. 567, πρβλ. Ἡρόδ. 4. 129, Σοφ. Οἰδ. Τύρ. 728 κλπ. 2) καθόλου ἐπιστρέφω, αὖτις ὑποστρέψας, πρὶν Λήμνου γαῖαν ἱκέσθαι Ὀδ. Θ. 301, πρβλ. Ἡρόδ. 4. 120, 124, κ. ἀλλ.· ἐπί τι αὐτόθι 140· οὕτως ἐν τῷ μέσ. μέλλ., οὐ γάρ σε ὑποστρέψεσθαι ὀΐω Ὀδ. Σ. 23· ― ἐπὶ νόσου, ἐπανέρχομαι, Ἱππ. Ἐπιδημ. τὸ α΄ 941. 3) ἐκκλίνω, στρέφομαι πλαγίως καὶ οὕτως ἀποφεύγω προσβολήν, Εὐρ. Ἰφ. ἐν Αὐλ. 363, Ξεν. Ἀν. 2. 1, 18. 4) μετοχ. ὑποστρέψας ὡς ἐπίρρ., τἀνάπαλιν, τοὐναντίον, Ἀριστοφ. Ὄρν. 1283.