μελίκηρα
Τίς, ξένος ὦ ναυηγέ; Λεόντιχος ἐνθάδε νεκρὸν εὗρέ σ᾿ ἐπ᾿ αἰγιαλοῦ, χῶσε δὲ τῷδε τάφῳ, δακρύσας ἐπίκηρον ἑὸν βίον· οὐδὲ γὰρ αὐτὸς ἥσυχος, αἰθυίῃ δ᾿ ἶσα θαλασσοπορεῖ. → Who art thou, shipwrecked stranger? Leontichus found thee here dead on the beach, and buried thee in this tomb, weeping for his own uncertain life; for he also rests not, but travels over the sea like a gull.
English (LSJ)
[ῐ], ἡ,
A spawn of the murex, as being like a honeycomb, Arist. HA546b19. 2 gloss on κοπρίων (v.l. for κηρίων), Gal.19.113. II = μελικηρίς II, Pherecr.25.
German (Pape)
[Seite 123] ἡ, die Eier od. die Brut der Purpurschnecken, von der Gestalt, da sie den κηρίοις der Bienen ähnlich sind, Arist. H. A. 5, 15, ποιοῦσι τὴν καλουμένην μελίκηραν, wie Bekker schreibt u. jetzt auch Ath. III, 88 c steht; v. l. μελικήραν, auch τὰ μελίκηρα. S. μελίκηρον. Ein Honigkuchen, Phereer. bei Ath. XIV, 648 b.
Greek (Liddell-Scott)
μελίκηρᾰ: ἡ, τὰ ᾠὰ τῆς πορφύρας ὁμοιάζοντα πρὸς κηρήθραν, αἱ μὲν οὖν πορφύραι τοῦ ἔαρος συναθροιζόμεναι εἰς ταὐτὸ ποιοῦσι τὴν καλουμένην μελίκηραν· τοῦτό δέ ἐστιν οἷον κηρίον, πλὴν οὐχὶ οὕτω γλαφυρόν, ἀλλ’ ὥσπερ ἂν εἰ ἐκ λεπυρίων ἐρεβίνθων πολλὰ συμπαγείη Ἀριστ. π. Ζ. Ἱστ. 5. 15, 1 (ἐντεῦθεν κηριάζειν ἐλέγετο τὸ γεννᾶν τοιαῦτα ᾠά, αὐτόθι)· πρβλ. Λοβ. Παραλ. 346. ΙΙ. = μελῐκηρὶς ΙΙ, Φερεκρ. ἐν «Αὐτομόλοις» 7, ἔνθα ἴδε Meineke.
Greek Monolingual
μελίκηρα, ἡ (Α)
1. τα αβγά της πορφύρας, τα οποία μοιάζουν με κηρήθρα («αἱ μὲν οὖν πορφύραι τοῡ ἔαρος συναθροιζόμεναι εἰς ταυτὸ ποιοῡσι τὴν καλουμένην μελίκηραν», Αριστοτ.)
2. μελόπιτα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μέλι + κηρός.
Russian (Dvoretsky)
μελίκηρα: (ῐ) ἡ сотовидная икра пурпурной улитки Arst.
