παρατεταγμένως
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
Adv. pf. part. Pass. (παρατάσσω)
A as in battlearray, steadily, Pl.R.399b ; in a self-possessed manner, Gal.8.362. II. π. ἄγεσθαι, of a straight line, to be drawn parallel to the ordinate of a conic, Apollon. Perg.Con.1.27,al.
German (Pape)
[Seite 502] adv. part. perf. pass. von παρατάσσω, in völliger Schlachtordnung, wohlgerüstet, Sp.; übertr., παρατ. καὶ καρτερούντως ἀμύνεσθαι τὴν τύχην, Plat. Rep. III, 399 b.
Greek (Liddell-Scott)
παρατεταγμένως: Ἐπίρρ. μετοχ. παθ. πρκμ., ὡς ἐν παρατάξει μάχης, σταθερῶς, Πλάτ. Πολ. 399Β, Ἰάμβλ. ἐν Βίῳ Πυθαγ. σ. 438 (Kiessl.).
French (Bailly abrégé)
adv.
en ordre.
Étymologie: παρατάσσω.
Greek Monolingual
Α
1. όπως σε παράταξη μάχης, με σταθερότητα («παρατεταγμένως ἀμύνεσθαι», Πλάτ.)
2. με συγκρατημένο τρόπο, με αυτοσυγκράτηση, με αυτοκυριαρχία
3. (γεωμ.) σε ευθεία γραμμή, παράλληλα σε κάτι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μτχ. παθ. παρακμ. παρατεταγμένος του παρατάσσω.
Greek Monotonic
παρατεταγμένως: επίρρ. από μτχ. Παθ. παρακ. του παρατάσσω, όπως στην παράταξη μάχης, σταθερά, σε Πλάτ.
