καθαιμάσσω

English (LSJ)

   A make bloody, sprinkle or stain with blood, τινα A.Eu.450; χρόα, δέρην, E.Hec.1126, Or.1527; σκήπτρῳ κ. κάρα Id.Andr.588; τὴν γλῶτταν Pl.Phdr.254e.

German (Pape)

[Seite 1279] mit Blut besudeln; Aesch. Eum. 450; σκήπτρῳ σὸν καθαιμάξω κάρα Eur. Andr. 588; τὰς γνάθους καθῄμαξε Plat. Phaedr. 254 e.

Greek (Liddell-Scott)

καθαιμάσσω: μέλλ. -ξω, καθιστῶ αἱματηρόν, ῥαντίζω ἢ κηλιδώνω μὲ αἷμα, «καταματώνω», τινα Αἰσχύλ. Εὐρ. 540· χρόα, δέρην καθαιμάξαι Εὐρ. Ἑκ. 1126, Ὀρ. 1527· σκήπτρῳ κ. κάρα ὁ αὐτ. ἐν Ἀνδρ. 588· τὴν γλῶτταν Πλάτ. Φαῖδρ. 254Ε.

French (Bailly abrégé)

ao. καθῄμαξα;
ensanglanter.
Étymologie: κατά, αἱμάσσω.

Greek Monolingual

(Α καθαιμάσσω)
καθιστώ αιματηρό, ματώνω, κηλιδώνω με αίμα, ραντίζω ή βάφω κάτι με αίμα («καθαιμάσσειν γλῶτταν», Πλάτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + αἱμάσσω «ματώνω»].

Greek Monotonic

καθαιμάσσω: μέλ. -ξω, καταματώνω, ραντίζω ή κηλιδώνω με αίμα, σε Αισχύλ., Ευρ.

Russian (Dvoretsky)

κᾰθαιμάσσω: (aor. καθῄμαξα)
1) обагрять кровью Aesch.: τήβεννος καθῃμαγμένη Plut. окровавленная тога;
2) разбивать в кровь (σκήπτρῳ κάρα τινός Eur.);
3) ранить до крови, окровавливать (τὰς γνάθους Plat.; χρόα Eur.).