ἀνοήμων
Κακὸν φυτὸν πέφυκεν ἐν βίῳ γυνή, καὶ κτώμεθ' αὐτὰς ὡς ἀναγκαῖον κακόν → In vita occrevit nobis ut gramen mulier, malumque hoc opus est servemus domi → Ein schlimm Gewächs erwuchs im Leben uns die Frau, und wir besitzen sie als unumgänglich Leid
English (LSJ)
ον, gen. ονος, A without understanding, Od.2.270, 17. 273, Democr.197,al.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνοήμων: -ον, ὁ ἄνευ νοημοσύνης ἢ νοῦ, ἀνόητος, οὐδ’ ὄπιθεν κακὸς ἔσσεαι, οὐδ’ ἀνοήμων Ὀδ. Β. 270, 278, Ρ. 273.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
insensé, irréfléchi.
Étymologie: ἀ, νοήμων.
English (Autenrieth)
unintelligent, unreflecting. (Od.)
Spanish (DGE)
-ον, gen. -ονος
insensato de pers. Od.2.270, 17.273, Democr.B 197, 199.
Greek Monolingual
ἀνοήμων, -ον (Α) νόημα
αυτός που δεν καταλαβαίνει, ο δίχως νόηση, ανόητος.
Greek Monotonic
ἀνοήμων: -ον (νοέω), ο χωρίς νόηση, αυτός που δεν έχει αντίληψη, σε Ομήρ. Οδ.
Russian (Dvoretsky)
ἀνοήμων: 2, gen. ονος неразумный, безрассудный Hom.
Middle Liddell
νοέω
without understanding, Od.
