κνυζέομαι
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
prop. of a dog, A whine, whimper, κνυζεῖσθαι (v.l. -ᾶσθαι) S.OC1571 (lyr.), cf. Theoc.6.30; κυνηδὸν κνυζούμενον S.Fr.722, cf. Ar.V.977; of children, D.H.1.79; ἐν ὕπνῳ κνυζεῦνται (v.l. -ῶνται) φωνεῦντα φίλαν ποτὶ ματέρα τέκνα Theoc.2.109:—also Act. κνυζῶ Poll.5.64 (κνύζω Anon. ap. Suid.), κνυζεῖ Opp.C.1.507: κνυζάομαι (cf. supr.), Ael.NA1.8, 11.14: κνύζομαι, Gal.19.112, Hsch.; for Sophr. 53 v.κνυζόω.
Frisk Etymological English
Grammatical information: v.
Meaning: whine, whimper, of dogs and children (S., Ar., Theoc., Opp., Nonn.).
Other forms: (-έω), also -ζάομαι, -ζομαι,
Compounds: rarely with προσ-, ὑπο-.
Derivatives: κνυζηθμός whining, also of wild animals (π 163, A. R., Opp., Ath.); κνύζημα whimpering of children (Hdt., Him.).
Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations]X [probably]
Etymology: Onomatopoetic; an accidental agreement gives Lith. kniaũk-ti miow. Cf. κνυζόω.
Frisk Etymology German
κνυζέομαι: {knuzéomai}
Forms: (-έω), auch -ζάομαι, -ζομαι,
Grammar: v.
Meaning: winseln, wimmern, von Hunden und Kindern (S., Ar., Theok., Opp., Nonn., späte Prosa).
Composita : vereinzelt mit προσ-, ὑπο-,
Derivative: Davon κνυζηθμός Gewinsel, auch von wilden Tieren (π 163, A. R., Opp., Ath.); κνύζημα das Wimmern der Kinder (Hdt., Him. u. a.).
Etymology : Onomatopoetisch; eine zufällige Ähnlichkeit bietet lit. kniaũk-ti miauen. Vgl. κνυζόω.
Page 1,886-887