ὕσσακος

From LSJ
Revision as of 12:00, 11 August 2022 by Spiros (talk | contribs)

χλανίσι δὲ δὴ φαναῖσι περιπεπεµµένοι καὶ µαστίχην τρώγοντες, ὄζοντες µύρου. τὸ δ’ ὅλον οὐκ ἐπίσταµαι ἐγὼ ψιθυρίζειν, οὐδὲ κατακεκλασµένος πλάγιον ποιήσας τὸν τράχηλον περιπατεῖν, ὥσπερ ἑτέρους ὁρῶ κιναίδους ἐνθάδε πολλοὺς ἐν ἄστει καὶ πεπιττοκοπηµένους → Dressed up in bright clean fine cloaks and nibbling pine-thistle, smelling of myrrh. But I do not at all know how to whisper, nor how to be enervated, and make my neck go back and forth, just as I see many others, kinaidoi, here in the city, do, and waxed with pitch-plasters.

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὕσσακος Medium diacritics: ὕσσακος Low diacritics: ύσσακος Capitals: ΥΣΣΑΚΟΣ
Transliteration A: hýssakos Transliteration B: hyssakos Transliteration C: yssakos Beta Code: u(/ssakos

English (LSJ)

ὑστακός, Hsch.; ὑσσάκους· πασσάλους, EM785.7, Phot. (cf. ὕσταξ); dub. in Lyr.A desp.46A; but, = pudenda muliebria, Ar. Lys. 1001: Dor. word acc. to Phot.

Greek (Liddell-Scott)

ὕσσακος: ἢ ὕσσαξ, ὁ, ἑρμηνεύεται παρὰ τῷ Μεγ. Ἐτυμολόγ. 785, 8, καὶ τῷ Φωτ. διὰ τοῦ πάσσαλος, ἀλλ’ ἐν χρήσει εὕρηται ἐπὶ τοῦ γυναικείου αἰδοίου, εἶμ’ ὥστ’ ἀπ’ ὑσσάκω λυθεῖσα Ποιητ. Δωρ. παρ’ Ἡφαιστ. 28· ἀπήλαον τὼς ἄνδρας ἀπὸ τῶν ὑσσάκων Ἀριστοφ. Λυσ. 1001· ὡς φαίνεται ἡ λέξις εἶναι Δωρικ.

French (Bailly abrégé)

(ὁ) :
1 porcelet;
2 pudenda muliebria AR Lys..
Étymologie: ὕσσαξ.

Russian (Dvoretsky)

ὕσσᾰκος: ου и ὕσσαξ, ᾰκος ὁ pudenda muliebria Arph.

Frisk Etymology German

ὕσσακος: (auch -αξ?)
{hússakos}
Meaning: nur ὑσσάκους· πασσάλους EM 785, 7, Phot.; Gen. pl. -άκων cunnus (Ar. Lys. 1001); auch ὕσσακος· ὑστακός H. (= πάσσαλος Theognost. Kan. 24), ὕσταξ· πάσσαλος κεράτινος H.
Etymology : Bildung wie τριβακός, λιθακός, θύλακος bzw. στύραξ, κάμαξ, λίθαξ u.a. Im Sinn von πάσσαλος schwerlich von ὑσσός zu trennen; als vulgärer Ausdruck bei Ar. steht das Wort wahrscheinlich mit Anspielung auf ὗς als Ersatzwort für χοῖρος, in der Kom. oft im Sinne von cunnus gebraucht (vgl. Ernout BSL 41, 121 A. 1). — Zu ὕσταξ vgl. die Lit. zu ἕστωρ.
Page 2,975