κακηπελέων
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
in evil plight, Ep. part., formed after Homer's ὀλιγηπελέων (q.v.), Nic.Th.878, Al.93.
German (Pape)
[Seite 1298] (πέλομαι), übel daran seiend, sich schlecht befindend, krank, von Nic. Th. 878 Al. 93 dem homerischen ὀλιγηπελέων nachgebildet.
Greek (Liddell-Scott)
κᾰκηπελέων: ὁ κακῶς ἔχων, ἐν κακῇ καταστάσει ὤν, Ἐπικ. μετοχ. σχηματισθεῖσα κατὰ τὸ Ὁμηρικὸν ὀλιγηπελέων, Νικ. Θηρ. 878, Ἀλεξιφ. 93.
Greek Monolingual
κακηπελέων, -ουσα (Α)
αυτός που βρίσκεται σε κακή κατάσταση, ο ασθενής.
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. κακηπελέων < κακ(ο)- + πέλομαι «είμαι, γίνομαι» και είναι επική μτχ. που σχηματίστηκε κατά το ὀλιγηπελέων. Το -η- του τ. οφείλεται σε μετρικούς λόγους προς αποφυγή τών αλλεπάλληλων βραχέων].
