ἐξαφύω
ἐπ' αὐτὸν ἐπενθρῴσκει πυρὶ καὶ στεροπαῖς ὁ Διὸς γενέτας, δειναὶ δ' ἅμ᾽ ἕπονται κῆρες ἀναπλάκητοι → the son of Zeus is springing upon him with fiery lightning, and with him come the dread unerring Fates
English (LSJ)
[ῠ], draw forth, οἶνον . . ἐξαφύοντες Od.14.95: poet.aor., ἰὸν ἐξήφυσσεν ὀδόντων Opp.H.1.573: Ep. fut. 3pl., ἐξαφύουσιν· ἐξαντλήσουσιν, Hsch.
German (Pape)
[Seite 874] = Folgdm, ἐξαφύοντες Od. 14, 95.
Greek (Liddell-Scott)
ἐξᾰφύω: ἀπαντλῶ, οἶνον... ἐξαφύοντες Ὀδ. Ξ. 95· - ποιητ. ἀόρ., ἰόν... ὃν πάρος ἧκε καὶ ἐξήφυσσεν ὀδόντων Ὀππ. Ἁλ. 1. 573· ἴδε ἀφύσσω.
French (Bailly abrégé)
ao. 3ᵉ sg. poét. ἐξήφυσσεν;
épuiser.
Étymologie: ἐξ, ἀφύω.
English (Autenrieth)
(ἀφύω=ἀφύσσω): draw entirely out; οἶνον, Od. 14.95†.
Greek Monolingual
ἐξαφύω (Α) αφύω
αντλώ (κρασί, νερό κ.λπ.) από δοχείο («οἶνον δὲ ἐξαφύοντες», Ομ. Οδ.).
Greek Monotonic
ἐξᾰφύω: (ἀφύσσω), αντλώ οινοπνευματώδες ποτό, σε Ομήρ. Οδ.
Russian (Dvoretsky)
ἐξαφύω: вычерпывать, черпать (οἶνον Hom.).
