ἔμμορφος
χαῖρ', ὦ μέγ' ἀχρειόγελως ὅμιλε, ταῖς ἐπίβδαις, τῆς ἡμετέρας σοφίας κριτὴς ἄριστε πάντων → all hail, throng that laughs untimely on the day after the festival, best of all judges of our poetic skill
English (LSJ)
ον, endued with form, ἀρχαί Thphr.Metaph.14; ἄγαλμα Plu.Num.8, cf. 2.362d; ὕλην ἔ. ἀποτελεῖσθαι Plot.5.9.4.
Spanish (DGE)
-ον
• Grafía: ἐνμ- Ps.Archyt.Pyth.Hell.20.9
dotado de forma, informado, corpóreo ἀρχαί, op. ὑλικός Thphr.Metaph.7a.6, ἁ ἐστὼ ... κιναθεῖσα δὲ ποτὶ τὰν μορφὼ ἔ. γίνεται Ps.Archyt.l.c., ὕλη Plot.5.9.4, cf. Epiph.Const.Haer.74.4.4, ἄγαλμα Plu.Num.8, ἔμμορφον εἰκόνα χρὴ νομίζειν τῆς Ὀσίριδος ψυχῆς τὸν Ἆπιν Plu.2.362d, τρία ἔνμορφα de la Trinidad, Ps.Caes.3.54.
German (Pape)
[Seite 809] mit Gestalt begabt, körperlich, ἄγαλμα, Plut. Num. 8.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
revêtu d’une forme, corporel.
Étymologie: ἐν, μορφή.
Greek (Liddell-Scott)
ἔμμορφος: -ον, ἐν σωματικῇ μορφῇ, Πλουτ. Νουμ. 8.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἔμμορφος, -ον)
αυτός που έχει μορφή, σχήμα.
Greek Monotonic
ἔμμορφος: -ον (ἐν, μορφή), υλική, σωματική μορφή, σχηματισμένος, σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
ἔμμορφος: облеченный в образ: ἄγαλμα ἔμμορφον Plut. вещественное изображение.
