ἀργυρικός
εἰ γάρ κεν καὶ σμικρὸν ἐπὶ σμικρῷ καταθεῖο καὶ θαμὰ τοῦτ᾽ ἔρδοις, τάχα κεν μέγα καὶ τὸ γένοιτο → for if you add only a little to a little and do this often, soon that little will become great (Hesiod W&D, 361-362)
English (LSJ)
ή, όν, of, for, or in money: φόρος cash rental, AJA16.13 (Sardes, iv B.C.); ἀργυρικά, τά, taxes paid in money, ἀργυρικῶν πράκτωρ, πρακτορεία, BGU15 i 13 (ii A.D.), PLond.2.306 (ii A.D.); ζημίαι ἀ. IG22.1028.81 (i B.C.), cf. D.S.12.21, Plu.Sol.23; τέλος Str.11.13.8, cf. PRyl.133.16 (i A.D.), etc. Adv. ἀργυρικῶς ἢ σωματικῶς κολασθήσονται OGI664.17 (Egypt, i A.D.).
Spanish (DGE)
-ή, -όν
I 1que cuesta dinero, por dinero op. a gratuito ἀργυρικὸν σφόδρα πλούσίον ἀγῶνα Timae.45, δείξεις D.L.4.38.
2 consistente en dinero, pecuniario φόρος Sardis 1.1.12 (IV a.C.), PSarap.23.8 (II d.C.), 27.23 (II d.C.), τίμημα D.H.2.10, τελέσματα ITemple of Hibis 4.41 (I d.C.), PPetaus 17.30 (II d.C.), PN.York 20.14 (IV d.C.), cf. PCair.Isidor.103.14 (IV d.C.), τέλος Str.11.13.8, ζημία D.H.10.35, IG 22.1028.81 (I a.C.), LXX 1Es.8.24, D.S.12.21, Plu.Sol.23
•subst. τὰ ἀργυρικά tributos pagados en dinero πράκτωρ ἀργυρικῶν BGU 15.1.13 (II d.C.), PLond.306.5 (II d.C.), PMil.Vogl.237.5 (III d.C.), cf. PLeit.5.5 (II d.C.), PWarren 7.13 (IV d.C.), PN.York 21.12 (III/IV d.C.).
3 referente al dinero λόγος ἀργυρικός estado de cuentas, balance, POxy.474.17, 33 (II d.C.), PFlor.77.7 (III d.C.).
4 que contiene dinero ἀργυρικόν γραμματεῖον cofre para el dinero Hsch.s.u. ἀργυροθήκη.
5 de plata δραχμαί PMil.Vogl.241.4 (II d.C.), [μνᾶ] anón. en POxy.3455.45.
II adv. -ῶς pecuniariamente ἢ ἀ. ἢ σωματικῶς κολασθήσεται IFayoum 75.17 (I d.C.).
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qui concerne l'argent, pécuniaire.
Étymologie: ἄργυρος.
Russian (Dvoretsky)
ἀργῠρικός: уплачиваемый серебром, денежный (ζημία Diod., Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀργῠρικός: -ή, -όν, χρηματικός, ἀργυρικὴ ζημία, χρηματικὸν πρόστιμον, Διόδ. 12. 21, Πλουτ. Σόλων 23.
Greek Monolingual
ἀργυρικός, -ή, -όν (Α) αργύριον
ο χρηματικός («ἀργυρική ζημία» — χρηματικό πρόστιμο).
Greek Monotonic
ἀργῠρικός: -ή, -όν (ἄργυρος), αυτός που προέρχεται ή προορίζεται να κοπεί σε ασήμι, ο χρηματικός, σε Πλούτ.