ὑπόλιθος
From LSJ
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
ον, stony, γῄδιον Luc.Tim.31, Abd.27.
German (Pape)
[Seite 1224] unten steinig, mit steinigem Boden; – etwas steinig: Sp., wie Luc. Tim. 31.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qqe peu pierreux, un peu rocailleux.
Étymologie: ὑπό, λίθος.
Russian (Dvoretsky)
ὑπόλῐθος: несколько каменистый (γήδιον Luc.).
Greek (Liddell-Scott)
ὑπόλῐθος: -ον, ὀλίγον τι πετρώδης, Λουκ. Τίμ. 31, Ἀποκηρυττ. 27.
Greek Monolingual
-ον, Α
(για τόπο) ο κάπως πετρώδης ως προς τη σύσταση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)- + -λιθος (< λίθος), πρβλ. κατά-λιθος].
Greek Monotonic
ὑπόλῐθος: -ον, κάπως πετρώδης, σε Λουκ.
