καταπηδάω
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
leap down, ἀπὸ τοῦ ἵππου X.Cyr.7.1.38, cf. LXXGe.24.64, BGU1201.12 (i A. D.), Plu.Caes.49; ἐκ τοῦ ἵππου Charito 5.3; ἀφ' ὑψηλῶν Aen.Tact.22.19.
German (Pape)
[Seite 1369] (s. πηδάω), herabspringen; ἀπὸ τοῦ ἵππου Xen. Cyr. 7, 1, 38; Plut. Caes. 49; ἐκ τοῦ ἵππου Charit. 5, 3.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
sauter à bas, avec ἀπό τινος.
Étymologie: κατά, πηδάω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κατα-πηδάω omlaag springen:. καταπηδήσας ἀπὸ τοῦ ἵππου nadat hij van zijn paard gesprongen was Xen. An. 1.8.28.
Russian (Dvoretsky)
καταπηδάω: соскакивать, спрыгивать (ἀπὸ τοῦ ἵππου Xen., Plut.).
Greek Monotonic
καταπηδάω: μέλ. -ήσομαι, πηδώ κάτω από..., σε Ξεν.
Greek (Liddell-Scott)
καταπηδάω: μέλλ. -ήσομαι, πηδῶ κάτω ἀπό τινος, ἀπὸ τοῦ ἵππου καταπηδήσας τις ἀναβάλλει αὐτὸν ἐπὶ τὸν ἑαυτοῦ Ξεν. Κύρ. 7. 1, 38, πρβλ. Πλουτ. Καῖσ. 46· ἐκ τοῦ ἵππου Χαρίτων 5. 3· πρβλ. ἀποπηδέω καὶ ἀποθρώσκω· Σουΐδ. «καταπηδῶ», αἰτιατ.
