εὐπατέρεια

English (LSJ)

ἡ, (πατήρ) A daughter of a noble sire, epithet of Helen, Il. 6.292, Od.22.227; of Tyro, 11.235; ἑταῖραι Mosch.2.29, cf. A.R.1.570, AP9.688. 2 of places, belonging to a noble father, αὐλά E. Hipp.68 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 1087] ἡ, Tochter eines edlen Vaters, Helena, Il. 6, 292 Od. 22, 227; Τυρώ 11, 235; so öfter bei sp. D. Artemis, Ap. Rh. 1, 569; δίκη Macedon. 38 (XI, 380); ἑταῖραι M, sch. 2, 29. – Eur. Hipp. 67 αὐλά, Hof eines edlen Vaters. Vgl. Elmsl. zu I. T. 1082.

French (Bailly abrégé)

ας (ἡ) :
1 fille d'un père illustre;
2 qui appartient à un père illustre.
Étymologie: εὐπάτωρ.

Russian (Dvoretsky)

εὐπᾰτέρεια: adj. f
1 происходящая от славного отца (Ἑλένη Hom. - v.l. Ἄρτεμις);
2 принадлежащая славному отцу (αὐλά Eur.).

Greek (Liddell-Scott)

εὐπᾰτέρεια: ἡ, (πατὴρ) ὡς τὸ εὔπατρις, θυγάτηρ εὐγενοῦς πατρός, ἐπίθ. τῆς Ἐλένης, Ἰλ. Ζ. 292, Ὀδ. Χ. 227· τῆς Τυροῦς, Λ. 235, πρβλ. Μόσχ. 2. 29. 2) ἐπὶ τόπων, ἀνήκων εἰς εὐγενῆ πατέρα, αὐλά Εὐρ. Ἱππ. 98.

English (Autenrieth)

daughter of a noble father, epithet of Helen and Tyro, Il. 6.292, Od. 11.235.

Spanish

hija de un padre noble, noble por nacimiento

Greek Monotonic

εὐπᾰτέρεια: ἡ (πατήρ),·
1. κόρη ευγενή πατέρα, σε Όμηρ.
2. λέγεται για τόπους, αυτή που ανήκει σε ευγενή πατέρα, σε Ευρ.

Middle Liddell

εὐ-πᾰτέρεια, ἡ, πατήρ
1. daughter of a noble sire, Hom.
2. of places, of a noble father, Eur.

Léxico de magia

ἡ graf. εὐπατόρεια hija de un padre noble, noble por nacimiento de Hécate δεῦρ', Ἑκάτη, γιγάεσσα, ..., ἀδαμάστωρ, εὐπατόρεια aquí, Hécate, gigantesca, indomable, noble por nacimiento P IV 2717