δύσφραστος
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
δύσφραστον,
A hard to tell or explain, mysterious, Pl.Ti.50c: generally, difficult, κέλευθα Opp.H.2.60.
II Act., speaking with difficulty, γλῶσσα Ezek.Exag.114. Adv. δυσφράστως Lyc.1466.
Spanish (DGE)
-ον
I 1difícil de explicar τρόπον τινὰ δύσφραστον καὶ θαυμαστόν Pl.Ti.50c, cf. Plot.6.5.8, μυστήρια A.Andr.Gr.65.2, θέαμα Plot.6.9.10, τεκμήρια Them.Or.23.287d
•neutr. plu. subst. τὰ δύσφραστα las cosas difíciles de explicar ἐπὶ τῶν δυσφράστων καὶ δυσνοήτων Zen.1.57
•de una expresión difícil de pronunciar Sch.Er.Il.14.283-284
•fig. difícil de distinguir κέλευθα Opp.H.2.60.
2 que habla con dificultad γλῶσσα Ezech.114.
II adv. -ως
1 enigmáticamente ἑλικτὰ κωτίλλουσα δ. ἔπη emitiendo enigmáticamente palabras enrevesadas de Casandra, Lyc.1466.
2 incorrectamente οὕτω ... φησι βαρβάρως καὶ δ. Sch.Ar.Au.1680.
German (Pape)
[Seite 690] schwer zu sagen, unerklärlich; Plat. Tim. 50 c; κέλευθα, schwer zu bemerken, Opp. H. 2, 60. – Adv., Lycophr. 1466. – Act., = schwer aussprechend, Sp.
Russian (Dvoretsky)
δύσφραστος: трудно выразимый, неизъяснимый (δ. καὶ θαυμαστός Plat.).
Greek (Liddell-Scott)
δύσφραστος: -ον, δυσκόλως λεγόμενος ἢ ἑρμηνευόμενος, μυστηριώδης, Πλάτ. Τιμ. 50C· - καθόλου, δύσκολος, κέλευθα Ὀππ. Ἀλ. 2. 60. ΙΙ. ἐνεργ., μετὰ δυσκολίας ὁμιλῶν. - Ἐπίρρ. -τως, Λυκ. 1466.
Greek Monolingual
δύσφραστος, -ον (Α)
1. αυτός που δύσκολα εκφράζεται ή ερμηνεύεται, μυστηριώδης («τρόπον τινὰ δύσφραστον»)
2. δύσκολος
3. αυτός που μιλά με δυσκολία.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δύσφραστος -ον [δυσ-, φράζω] moeilijk te beschrijven.
