ἐπάνθημα
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
-ατος, τό, efflorescence, [γέλως] ὥσπερ τι ἐ. ὑπάρχων Iamb.Protr.21.κσ; fine flower, Id.in Nic.p.39 P., al.; ἀριθμῶν ἑκάστου ἐπανθήματα special virtues, ib.p.118 P.
German (Pape)
[Seite 902] τό, die Blüte, das Vorzüglichste, Iambl.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπάνθημα: τό, = ἐπάνθισμα, τὸ ἐξαίρετον μέρος πράγματός τινος, Ἰάμβλ. ἐν Νικομ. Ἀρ. 53C.
Greek Monolingual
το (Α ἐπάνθημα) επανθώ
νεοελλ.
(ορυκτ.) λεπτό απόθεμα ορυκτής ουσίας πάνω στην επιφάνεια πετρώματος
αρχ.
1. αυτό που βρίσκεται στην επιφάνεια σαν άνθος, το καλύτερο μέρος ενός πράγματος, ο ανθός, το κόσμημα («γέλως ὥσπερ τι ἐπάνθημα ὑπάρχων», Ιάμβλ.)
2. λεπτό λουλούδι
3. (μάθηματ.) τὰ ἐπανθήματα
οι ιδιότητες των αριθμών.