πλήμνη
Τίς, ξένος ὦ ναυηγέ; Λεόντιχος ἐνθάδε νεκρὸν εὗρέ σ᾿ ἐπ᾿ αἰγιαλοῦ, χῶσε δὲ τῷδε τάφῳ, δακρύσας ἐπίκηρον ἑὸν βίον· οὐδὲ γὰρ αὐτὸς ἥσυχος, αἰθυίῃ δ᾿ ἶσα θαλασσοπορεῖ. → Who art thou, shipwrecked stranger? Leontichus found thee here dead on the beach, and buried thee in this tomb, weeping for his own uncertain life; for he also rests not, but travels over the sea like a gull.
English (LSJ)
ἡ,
A nave of a wheel, Il.5.726, 23.339, Hes.Sc.309, Hp.Fract. 13; ἄξονος ἐν πλήμνησι A.R.1.757. (Perh. from πλήθω, the filled up or solid part of the wheel.)
German (Pape)
[Seite 633] ἡ (von πλήθω, eigentlich das, was ausgefüllt wird), die Nabe des Rades, worin die Wagenachse läuft; Il. 5, 726. 23, 339; Hes. Sc. 309; sp. D., wie Ap. Rh. 1, 757; sonst χοινικίς.
Greek (Liddell-Scott)
πλήμνη: ἡ, χοινικὶς τροχοῦ εἰς ἣν εἰσέρχεται ή ἄκρα τοῦ ἄξονος, «κεφαλάρι», πρβλ. χνόη, Ἰλ. Ε. 726, Ψ. 339, Ἡσ. Ἀσπ. Ἠρ. 309, Ἱππ. Ἀγμ. 760· ἄξονος ἐν πλήμνῃσι Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 757. (Ἴσως ἐκ τοῦ πήλθω, ἐπειδὴ εἶναι τὸ πεπληρωμένον ἢ στερεὸν μέρος τοῦ τροχοῦ).
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
moyeu ; αἱ πλῆμναι les trous du moyeu où s’ajustent les rayons de la roue.
Étymologie: DELG πίμπλημι.
