κάχληξ
ἀναγκαίως δ' ἔχει βίον θερίζειν ὥστε κάρπιμον στάχυν, καὶ τὸν μὲν εἶναι, τὸν δὲ μή → But it is our inevitable lot to harvest life like a fruitful crop, for one of us to live, one not. (Euripides, Hypsipyle fr. 60.94ff.)
English (LSJ)
ηκος, ὁ,
A pebble in the beds of rivers, etc., Str.4.1.7 (pl.), Gal.12.292, Sch.Theoc.6.12 (pl.); = caementum, Gloss.: collectively, gravel, shingle, Th.4.26, J.AJ5.1.3: also κόχλαξ, = glarea, Gloss. (Onomatopoeic word, cf. καχλάζω.)
German (Pape)
[Seite 1409] ηκος, ὁ, Steinchen, Kiesel, wie sie auf dem Grunde der Flußbetten gefunden werden, auch Uferkies, Ufersand, das Ufer selbst; διαμώμενοι τὸν κάχληκα ἐπὶ τῇ θαλάσσῃ, ἔπινον οἷον εἰκὸς ὕδωρ Thuc. 4, 26; ποτάμιοι Strab. IV, 182; Sp.; κάχλακες steht Schol. Theocr. 6, 12.
Greek (Liddell-Scott)
κάχληξ: ηκος, ὁ, πετράδιον ἐν τῇ κοίτῃ τοῦ ποταμοῦ ἢ ἐντὸς τῆς θαλάσσης, «χαλίκι», Σουΐδ. «λίθακες ἐν τοῖς ὕδασιν», Στράβ. 182·- περιληπτικῶς, «χαλίκια», Θουκ. 4. 26. (Πιθανῶς συγγενὲς τῷ χάλιξ, calx, calculus).
French (Bailly abrégé)
ηκος (ὁ) :
sable mêlé de cailloux du bord de l’eau.
Étymologie: LSJ : onomatopée.
