μυκτηρίζω
πλέων επί οίνοπα πόντον επ' αλλοθρόους ανθρώπους → while sailing over the wine-dark sea to men of strange speech
English (LSJ)
A turn up the nose, sneer at, Lys.Fr.323 S., LXX Pr.1.30, al., S.E.M.1.217:—Pass., to be mocked, LXX Je.20.7: hence, to be outwitted, Ep.Gal.6.7. II bleed at the nose, Hp.Epid.7.123.
German (Pape)
[Seite 216] naserümpfen, verspotten, verhöhnen, Lys. bei Poll. 2, 78 u. Sp.; im pass. auch N. T., sich verspotten lassen. Vgl. S. Emp. adv. gramm. 217.
Greek (Liddell-Scott)
μυκτηρίζω: ἐμπαίζω στρέφων τὴν ῥῖνα, «ἀπὸ τοῦ τῷ μυκτῆρι ἐνδείκνυσθαι τὸ δυσχεραίνειν» Λυσίας παρὰ Πολυδ. Β΄, 78, Λατ. naso adunco suspendere, χλευάζω, καταγελῶ, Ἡσύχ., Σέξτ. Ἐμπ. Μ. 217· ― Παθ., χλευάζομαι, σκώπτομαι, ἐμπαίζομαι, πρὸς Γαλάτ. ϛʹ, 7. ΙΙ. πάσχω αἱμορραγίαν τῆς ῥινός, Ἱππ. 1240D.
French (Bailly abrégé)
1 saigner du nez;
2 se moquer, railler.
Étymologie: μυκτήρ.
English (Strong)
from a derivative of the base of μυκάομαι (meaning snout, as that whence lowing proceeds); to make mouths at, i.e. ridicule: mock.
